Sadece bir yıldızdan gelen şeylerden yapılmış olmamız pek mümkün değil. Bunun en basit nedeni, dünyadaki altımızın olmasıdır. Altın, iki büyük yıldızın (muhtemelen nötron yıldızları) çarpışmasıyla yaratılan (inanıyoruz).
Güneşe sadece bir öncül olsaydı, tüm kütlesinin hala yakında olması büyük olasılıkla olurdu. Tüm güneş sisteminin toplam kütlesi, örneğin herhangi bir farkedilir miktarda nikel ve bakır oluşturmuş olması kadar küçüktür. Güneş sisteminin kütlesinin yaklaşık 5 katı bir yıldıza sahip olmanız gerekir. Bu kitle kaybolmuyor.
Elbette, güneş sisteminin 2-3 kez iki nötron yıldızının başlangıçta her şeyi yarattığını, sonra da yaklaşık 2-3 farklı güneş sistemine ayrıldığını tahmin edebilirsiniz. Fakat güneşte hidrojen ve helyum gibi oldukça fazla kimyasal elementimiz var, ki bunlar nötron yıldızlarında çok fazla olmayacaktı (daha ağır elementlerle kaynaşması gerektiğinden dolayı).
Bütün yıldızlar başlangıçlarından ölümlerine kadar birkaç aşamadan geçer:
Başlangıçta, teori, hidrojenin yaygın kimyasal element olduğu şeklindedir. "En basit" kimyasal elementtir. Helyum sıkıştırıldığında, bir yıldızın yerçekimi nedeniyle sıcaklığı artar. 10 milyon dereceye ulaştığında füzyon başlar. Hidrojen füzyonu helyum oluşturur.
Helyum, hidrojenden daha ağır olması yıldızın merkezine batar. Daha sonra, yıldız helyumu sıkıştırmak için yeterince büyükse, helyum füzyonuna sahip olacaksınız. Helyum oksijen ve karbon üretecektir.
Çok büyük bir yıldız, kütle halinde çoklu güneşler, birçok farklı kimyasal element yaratan oksijeni ve karbonu birleştirebilir; neon, sodyum, magnezyum, kükürt ve silikon. Daha sonra reaksiyonlar bu elemanları kalsiyum, demir, nikel, krom, bakır ve diğerlerine dönüştürür.
Sonunda, birçok yıldız bir süpernovaya patlayacak. Bu süreçte, bu malzemelerin birçoğu tekrar yerçekimi nedeniyle toplanacakları uzaya fırlatılacak.
Güneş, muhtemelen hidrojen ve belki de helyumun, bu diğer kimyasal elementlerin çok olduğu bir bölgede bir araya geldiği dağınık bir evrende yaratıldı.
Kaynaklar: