C ++ 11 - neredeyse çalışıyor :)
Bu makaleyi okuduktan sonra , 25 yıl boyunca kare kafeslerde kendinden kaçınma yollarını sayma konusunda daha az karmaşık bir problem üzerinde çalışan bilgelik parçalarını topladım.
#include <cassert>
#include <ctime>
#include <sstream>
#include <vector>
#include <algorithm> // sort
using namespace std;
// theroretical max snake lenght (the code would need a few decades to process that value)
#define MAX_LENGTH ((int)(1+8*sizeof(unsigned)))
#ifndef _MSC_VER
#ifndef QT_DEBUG // using Qt IDE for g++ builds
#define NDEBUG
#endif
#endif
#ifdef NDEBUG
inline void tprintf(const char *, ...){}
#else
#define tprintf printf
#endif
void panic(const char * msg)
{
printf("PANIC: %s\n", msg);
exit(-1);
}
// ============================================================================
// fast bit reversal
// ============================================================================
unsigned bit_reverse(register unsigned x, unsigned len)
{
x = (((x & 0xaaaaaaaa) >> 1) | ((x & 0x55555555) << 1));
x = (((x & 0xcccccccc) >> 2) | ((x & 0x33333333) << 2));
x = (((x & 0xf0f0f0f0) >> 4) | ((x & 0x0f0f0f0f) << 4));
x = (((x & 0xff00ff00) >> 8) | ((x & 0x00ff00ff) << 8));
return((x >> 16) | (x << 16)) >> (32-len);
}
// ============================================================================
// 2D geometry (restricted to integer coordinates and right angle rotations)
// ============================================================================
// points using integer- or float-valued coordinates
template<typename T>struct tTypedPoint;
typedef int tCoord;
typedef double tFloatCoord;
typedef tTypedPoint<tCoord> tPoint;
typedef tTypedPoint<tFloatCoord> tFloatPoint;
template <typename T>
struct tTypedPoint {
T x, y;
template<typename U> tTypedPoint(const tTypedPoint<U>& from) : x((T)from.x), y((T)from.y) {} // conversion constructor
tTypedPoint() {}
tTypedPoint(T x, T y) : x(x), y(y) {}
tTypedPoint(const tTypedPoint& p) { *this = p; }
tTypedPoint operator+ (const tTypedPoint & p) const { return{ x + p.x, y + p.y }; }
tTypedPoint operator- (const tTypedPoint & p) const { return{ x - p.x, y - p.y }; }
tTypedPoint operator* (T scalar) const { return{ x * scalar, y * scalar }; }
tTypedPoint operator/ (T scalar) const { return{ x / scalar, y / scalar }; }
bool operator== (const tTypedPoint & p) const { return x == p.x && y == p.y; }
bool operator!= (const tTypedPoint & p) const { return !operator==(p); }
T dot(const tTypedPoint &p) const { return x*p.x + y * p.y; } // dot product
int cross(const tTypedPoint &p) const { return x*p.y - y * p.x; } // z component of cross product
T norm2(void) const { return dot(*this); }
// works only with direction = 1 (90° right) or -1 (90° left)
tTypedPoint rotate(int direction) const { return{ direction * y, -direction * x }; }
tTypedPoint rotate(int direction, const tTypedPoint & center) const { return (*this - center).rotate(direction) + center; }
// used to compute length of a ragdoll snake segment
unsigned manhattan_distance(const tPoint & p) const { return abs(x-p.x) + abs(y-p.y); }
};
struct tArc {
tPoint c; // circle center
tFloatPoint middle_vector; // vector splitting the arc in half
tCoord middle_vector_norm2; // precomputed for speed
tFloatCoord dp_limit;
tArc() {}
tArc(tPoint c, tPoint p, int direction) : c(c)
{
tPoint r = p - c;
tPoint end = r.rotate(direction);
middle_vector = ((tFloatPoint)(r+end)) / sqrt(2); // works only for +-90° rotations. The vector should be normalized to circle radius in the general case
middle_vector_norm2 = r.norm2();
dp_limit = ((tFloatPoint)r).dot(middle_vector);
assert (middle_vector == tPoint(0, 0) || dp_limit != 0);
}
bool contains(tFloatPoint p) // p must be a point on the circle
{
if ((p-c).dot(middle_vector) >= dp_limit)
{
return true;
}
else return false;
}
};
// returns the point of line (p1 p2) that is closest to c
// handles degenerate case p1 = p2
tPoint line_closest_point(tPoint p1, tPoint p2, tPoint c)
{
if (p1 == p2) return{ p1.x, p1.y };
tPoint p1p2 = p2 - p1;
tPoint p1c = c - p1;
tPoint disp = (p1p2 * p1c.dot(p1p2)) / p1p2.norm2();
return p1 + disp;
}
// variant of closest point computation that checks if the projection falls within the segment
bool closest_point_within(tPoint p1, tPoint p2, tPoint c, tPoint & res)
{
tPoint p1p2 = p2 - p1;
tPoint p1c = c - p1;
tCoord nk = p1c.dot(p1p2);
if (nk <= 0) return false;
tCoord n = p1p2.norm2();
if (nk >= n) return false;
res = p1 + p1p2 * (nk / n);
return true;
}
// tests intersection of line (p1 p2) with an arc
bool inter_seg_arc(tPoint p1, tPoint p2, tArc arc)
{
tPoint m = line_closest_point(p1, p2, arc.c);
tCoord r2 = arc.middle_vector_norm2;
tPoint cm = m - arc.c;
tCoord h2 = cm.norm2();
if (r2 < h2) return false; // no circle intersection
tPoint p1p2 = p2 - p1;
tCoord n2p1p2 = p1p2.norm2();
// works because by construction p is on (p1 p2)
auto in_segment = [&](const tFloatPoint & p) -> bool
{
tFloatCoord nk = p1p2.dot(p - p1);
return nk >= 0 && nk <= n2p1p2;
};
if (r2 == h2) return arc.contains(m) && in_segment(m); // tangent intersection
//if (p1 == p2) return false; // degenerate segment located inside circle
assert(p1 != p2);
tFloatPoint u = (tFloatPoint)p1p2 * sqrt((r2-h2)/n2p1p2); // displacement on (p1 p2) from m to one intersection point
tFloatPoint i1 = m + u;
if (arc.contains(i1) && in_segment(i1)) return true;
tFloatPoint i2 = m - u;
return arc.contains(i2) && in_segment(i2);
}
// ============================================================================
// compact storage of a configuration (64 bits)
// ============================================================================
struct sConfiguration {
unsigned partition;
unsigned folding;
explicit sConfiguration() {}
sConfiguration(unsigned partition, unsigned folding) : partition(partition), folding(folding) {}
// add a bend
sConfiguration bend(unsigned joint, int rotation) const
{
sConfiguration res;
unsigned joint_mask = 1 << joint;
res.partition = partition | joint_mask;
res.folding = folding;
if (rotation == -1) res.folding |= joint_mask;
return res;
}
// textual representation
string text(unsigned length) const
{
ostringstream res;
unsigned f = folding;
unsigned p = partition;
int segment_len = 1;
int direction = 1;
for (size_t i = 1; i != length; i++)
{
if (p & 1)
{
res << segment_len * direction << ',';
direction = (f & 1) ? -1 : 1;
segment_len = 1;
}
else segment_len++;
p >>= 1;
f >>= 1;
}
res << segment_len * direction;
return res.str();
}
// for final sorting
bool operator< (const sConfiguration& c) const
{
return (partition == c.partition) ? folding < c.folding : partition < c.partition;
}
};
// ============================================================================
// static snake geometry checking grid
// ============================================================================
typedef unsigned tConfId;
class tGrid {
vector<tConfId>point;
tConfId current;
size_t snake_len;
int min_x, max_x, min_y, max_y;
size_t x_size, y_size;
size_t raw_index(const tPoint& p) { bound_check(p); return (p.x - min_x) + (p.y - min_y) * x_size; }
void bound_check(const tPoint& p) const { assert(p.x >= min_x && p.x <= max_x && p.y >= min_y && p.y <= max_y); }
void set(const tPoint& p)
{
point[raw_index(p)] = current;
}
bool check(const tPoint& p)
{
if (point[raw_index(p)] == current) return false;
set(p);
return true;
}
public:
tGrid(int len) : current(-1), snake_len(len)
{
min_x = -max(len - 3, 0);
max_x = max(len - 0, 0);
min_y = -max(len - 1, 0);
max_y = max(len - 4, 0);
x_size = max_x - min_x + 1;
y_size = max_y - min_y + 1;
point.assign(x_size * y_size, current);
}
bool check(sConfiguration c)
{
current++;
tPoint d(1, 0);
tPoint p(0, 0);
set(p);
for (size_t i = 1; i != snake_len; i++)
{
p = p + d;
if (!check(p)) return false;
if (c.partition & 1) d = d.rotate((c.folding & 1) ? -1 : 1);
c.folding >>= 1;
c.partition >>= 1;
}
return check(p + d);
}
};
// ============================================================================
// snake ragdoll
// ============================================================================
class tSnakeDoll {
vector<tPoint>point; // snake geometry. Head at (0,0) pointing right
// allows to check for collision with the area swept by a rotating segment
struct rotatedSegment {
struct segment { tPoint a, b; };
tPoint org;
segment end;
tArc arc[3];
bool extra_arc; // see if third arc is needed
// empty constructor to avoid wasting time in vector initializations
rotatedSegment(){}
// copy constructor is mandatory for vectors *but* shall never be used, since we carefully pre-allocate vector memory
rotatedSegment(const rotatedSegment &){ assert(!"rotatedSegment should never have been copy-constructed"); }
// rotate a segment
rotatedSegment(tPoint pivot, int rotation, tPoint o1, tPoint o2)
{
arc[0] = tArc(pivot, o1, rotation);
arc[1] = tArc(pivot, o2, rotation);
tPoint middle;
extra_arc = closest_point_within(o1, o2, pivot, middle);
if (extra_arc) arc[2] = tArc(pivot, middle, rotation);
org = o1;
end = { o1.rotate(rotation, pivot), o2.rotate(rotation, pivot) };
}
// check if a segment intersects the area swept during rotation
bool intersects(tPoint p1, tPoint p2) const
{
auto print_arc = [&](int a) { tprintf("(%d,%d)(%d,%d) -> %d (%d,%d)[%f,%f]", p1.x, p1.y, p2.x, p2.y, a, arc[a].c.x, arc[a].c.y, arc[a].middle_vector.x, arc[a].middle_vector.y); };
if (p1 == org) return false; // pivot is the only point allowed to intersect
if (inter_seg_arc(p1, p2, arc[0]))
{
print_arc(0);
return true;
}
if (inter_seg_arc(p1, p2, arc[1]))
{
print_arc(1);
return true;
}
if (extra_arc && inter_seg_arc(p1, p2, arc[2]))
{
print_arc(2);
return true;
}
return false;
}
};
public:
sConfiguration configuration;
bool valid;
// holds results of a folding attempt
class snakeFolding {
friend class tSnakeDoll;
vector<rotatedSegment>segment; // rotated segments
unsigned joint;
int direction;
size_t i_rotate;
// pre-allocate rotated segments
void reserve(size_t length)
{
segment.clear(); // this supposedly does not release vector storage memory
segment.reserve(length);
}
// handle one segment rotation
void rotate(tPoint pivot, int rotation, tPoint o1, tPoint o2)
{
segment.emplace_back(pivot, rotation, o1, o2);
}
public:
// nothing done during construction
snakeFolding(unsigned size)
{
segment.reserve (size);
}
};
// empty default constructor to avoid wasting time in array/vector inits
tSnakeDoll() {}
// constructs ragdoll from compressed configuration
tSnakeDoll(unsigned size, unsigned generator, unsigned folding) : point(size), configuration(generator,folding)
{
tPoint direction(1, 0);
tPoint current = { 0, 0 };
size_t p = 0;
point[p++] = current;
for (size_t i = 1; i != size; i++)
{
current = current + direction;
if (generator & 1)
{
direction.rotate((folding & 1) ? -1 : 1);
point[p++] = current;
}
folding >>= 1;
generator >>= 1;
}
point[p++] = current;
point.resize(p);
}
// constructs the initial flat snake
tSnakeDoll(int size) : point(2), configuration(0,0), valid(true)
{
point[0] = { 0, 0 };
point[1] = { size, 0 };
}
// constructs a new folding with one added rotation
tSnakeDoll(const tSnakeDoll & parent, unsigned joint, int rotation, tGrid& grid)
{
// update configuration
configuration = parent.configuration.bend(joint, rotation);
// locate folding point
unsigned p_joint = joint+1;
tPoint pivot;
size_t i_rotate = 0;
for (size_t i = 1; i != parent.point.size(); i++)
{
unsigned len = parent.point[i].manhattan_distance(parent.point[i - 1]);
if (len > p_joint)
{
pivot = parent.point[i - 1] + ((parent.point[i] - parent.point[i - 1]) / len) * p_joint;
i_rotate = i;
break;
}
else p_joint -= len;
}
// rotate around joint
snakeFolding fold (parent.point.size() - i_rotate);
fold.rotate(pivot, rotation, pivot, parent.point[i_rotate]);
for (size_t i = i_rotate + 1; i != parent.point.size(); i++) fold.rotate(pivot, rotation, parent.point[i - 1], parent.point[i]);
// copy unmoved points
point.resize(parent.point.size()+1);
size_t i;
for (i = 0; i != i_rotate; i++) point[i] = parent.point[i];
// copy rotated points
for (; i != parent.point.size(); i++) point[i] = fold.segment[i - i_rotate].end.a;
point[i] = fold.segment[i - 1 - i_rotate].end.b;
// static configuration check
valid = grid.check (configuration);
// check collisions with swept arcs
if (valid && parent.valid) // ;!; parent.valid test is temporary
{
for (const rotatedSegment & s : fold.segment)
for (size_t i = 0; i != i_rotate; i++)
{
if (s.intersects(point[i+1], point[i]))
{
//printf("! %s => %s\n", parent.trace().c_str(), trace().c_str());//;!;
valid = false;
break;
}
}
}
}
// trace
string trace(void) const
{
size_t len = 0;
for (size_t i = 1; i != point.size(); i++) len += point[i - 1].manhattan_distance(point[i]);
return configuration.text(len);
}
};
// ============================================================================
// snake twisting engine
// ============================================================================
class cSnakeFolder {
int length;
unsigned num_joints;
tGrid grid;
// filter redundant configurations
bool is_unique (sConfiguration c)
{
unsigned reverse_p = bit_reverse(c.partition, num_joints);
if (reverse_p < c.partition)
{
tprintf("P cut %s\n", c.text(length).c_str());
return false;
}
else if (reverse_p == c.partition) // filter redundant foldings
{
unsigned first_joint_mask = c.partition & (-c.partition); // insulates leftmost bit
unsigned reverse_f = bit_reverse(c.folding, num_joints);
if (reverse_f & first_joint_mask) reverse_f = ~reverse_f & c.partition;
if (reverse_f > c.folding)
{
tprintf("F cut %s\n", c.text(length).c_str());
return false;
}
}
return true;
}
// recursive folding
void fold(tSnakeDoll snake, unsigned first_joint)
{
// count unique configurations
if (snake.valid && is_unique(snake.configuration)) num_configurations++;
// try to bend remaining joints
for (size_t joint = first_joint; joint != num_joints; joint++)
{
// right bend
tprintf("%s -> %s\n", snake.configuration.text(length).c_str(), snake.configuration.bend(joint,1).text(length).c_str());
fold(tSnakeDoll(snake, joint, 1, grid), joint + 1);
// left bend, except for the first joint
if (snake.configuration.partition != 0)
{
tprintf("%s -> %s\n", snake.configuration.text(length).c_str(), snake.configuration.bend(joint, -1).text(length).c_str());
fold(tSnakeDoll(snake, joint, -1, grid), joint + 1);
}
}
}
public:
// count of found configurations
unsigned num_configurations;
// constructor does all the work :)
cSnakeFolder(int n) : length(n), grid(n), num_configurations(0)
{
num_joints = length - 1;
// launch recursive folding
fold(tSnakeDoll(length), 0);
}
};
// ============================================================================
// here we go
// ============================================================================
int main(int argc, char * argv[])
{
#ifdef NDEBUG
if (argc != 2) panic("give me a snake length or else");
int length = atoi(argv[1]);
#else
(void)argc; (void)argv;
int length = 12;
#endif // NDEBUG
if (length <= 0 || length >= MAX_LENGTH) panic("a snake of that length is hardly foldable");
time_t start = time(NULL);
cSnakeFolder snakes(length);
time_t duration = time(NULL) - start;
printf ("Found %d configuration%c of length %d in %lds\n", snakes.num_configurations, (snakes.num_configurations == 1) ? '\0' : 's', length, duration);
return 0;
}
Yürütülebilir dosyayı oluşturma
Ben ile derlemek için WinG altında MinGW kullanarak "linux" yapıları için g ++ 4.8 ile taşınabilirlik% 100 garanti edilmez.g++ -O3 -std=c++11
Ayrıca standart bir MSVC2013 projesiyle de çalışır (bir çeşit)
Tanımsız olarak NDEBUG
, algoritma yürütme izleri ve bulunan yapılandırmaların bir özetini alırsınız.
performanslar
karma tablolar olsun veya olmasın, Microsoft derleyici perişan bir performans sergiliyor: g ++ derlemesi 3 kat daha hızlı .
Algoritma neredeyse hiç bellek kullanmıyor.
Çarpışma kontrolü kabaca O (n) olduğundan, hesaplama süresi O (nk n ) olmalıdır, k 3'ten biraz daha düşüktür.
İ3-2100@3.1GHz'imde n = 17 yaklaşık 1:30 (yaklaşık 2 milyon) alır yılan / dakika).
Optimizasyon yapılmadı, ancak x3 kazancından daha fazlasını beklemeyeceğim, bu yüzden temelde belki bir saatin altında n = 20 veya bir günün altında n = 24'e ulaşmayı umabilirim.
Bilinen ilk dayanılmaz şekle (n = 31) ulaşmak, elektrik kesintisi olmadığı varsayılarak birkaç yıl ile on yıl arasında sürecektir.
Şekil sayma
Bir N boyutu yılan sahip N-1 eklem.
Her eklem düz olarak bırakılabilir veya sola veya sağa doğru bükülebilir (3 olasılık).
Olası katlanma sayısı 3 N- l'dir .
Çarpışmalar bu sayıyı bir miktar azaltacaktır, bu nedenle gerçek sayı 2.7 N-1'e yakındır
Bununla birlikte, bu tür birçok katlama aynı şekillere yol açar.
birini diğerine dönüştürebilen bir döndürme veya simetri varsa iki şekil aynıdır .
Bir segmenti katlanmış gövdenin herhangi bir düz parçası olarak tanımlayalım .
Örneğin, 2. eklemde katlanan 5 numaralı bir yılanın 2 segmenti vardır (bir 2 birim uzunluğunda ve ikinci 3 birim uzunluğunda).
İlk segmente kafa ve son kuyruk olarak adlandırılacaktır .
Geleneksel olarak yılanların başını vücut sağa bakacak şekilde yatay olarak yönlendiririz (OP ilk şekildeki gibi).
Belli bir rakamı, işaretlenmiş segment uzunluklarının bir listesiyle, pozitif uzunluklar sağ katlamayı ve negatif olanlar sol katlamayı gösterir.
İlk uzunluk sözleşmeyle pozitiftir.
Segmentleri ve dirsekleri ayırma
N uzunluğundaki bir yılanın sadece bölümlere ayrılabileceği farklı yolları düşünürsek, N bileşimlerine özdeş bir bölümle sonuçlanırız.
Wiki sayfasında gösterilenle aynı algoritmayı kullanarak, yılanın 2 N-1 olası bölümünün tamamını oluşturmak kolaydır .
Her bölüm sırayla tüm eklemlerine sol veya sağ kıvrımlar uygulayarak olası tüm kıvrımları oluşturur. Böyle bir katlama konfigürasyon olarak adlandırılacaktır .
Tüm olası bölümler, her bitin bir eklemin varlığını temsil ettiği bir N-1 bit tamsayısı ile temsil edilebilir. Bu tamsayıya bir jeneratör diyeceğiz .
Budama bölümleri
Belirli bir bölümün başından aşağı doğru bükülmesinin simetrik bölümü kuyruktan bükmeye eşdeğer olduğunu fark ederek, simetrik bölümlerin tüm çiftlerini bulabilir ve ikisinden birini ortadan kaldırabiliriz.
Simetrik bir bölümün jeneratörü, bölümün ters bit sırasına göre yazılan jeneratörüdür, ki bu tespit edilmesi kolay ve ucuzdur.
Bu, olası bölümlerin neredeyse yarısını ortadan kaldıracaktır, istisnalar, bit tersine çevrilmeden (örneğin 00100100) değiştirilmeyen "palindromik" jeneratörlere sahip bölümlerdir.
Yatay simetrilerin bakımı
Sözleşmelerimizle (bir yılan sağa işaret etmeye başlar), sağa uygulanan ilk viraj, sadece ilk virajdan farklı olanlardan yatay simetrik olacak bir katlama ailesi üretecektir.
İlk virajın her zaman sağda olacağına karar verirsek, tüm yatay simetrileri tek bir büyük vuruşta ortadan kaldırırız.
Palindromları silmek
Bu iki kesim etkilidir, ancak bu sinir bozucu palindromlarla ilgilenmek için yeterli değildir.
Genel durumda en kapsamlı kontrol aşağıdaki gibidir:
palindromik bölmeli C konfigürasyonunu düşünün.
- Biz ise ters C her dirsek, C. yatay bir simetrik ile sona
- C'yi tersine çevirirsek (kuyruktan kıvrımlar uygularsak ), aynı rakamın sağa döndürülmesini sağlarız
- C'yi ters çevirip tersine çevirirsek, aynı rakamı sola döndürürüz.
Her yeni yapılandırmayı diğer 3 tanesine göre kontrol edebiliriz. Bununla birlikte, zaten doğru bir dönüşle başlayan konfigürasyonları ürettiğimizden, kontrol etmek için sadece bir olası simetrimiz var:
- ters C, sola dönerek başlayacak, bu da inşaat ile çoğaltılması imkansız
- tersine çevrilmiş ve ters çevrilmiş konfigürasyonlardan sadece bir tanesi sağa dönüşle başlayacaktır.
Çoğaltabileceğimiz tek yapılandırma budur.
Depolama alanı olmadan kopyaları ortadan kaldırma
İlk yaklaşımım, tüm yapılandırmaları büyük bir karma tabloda depolamak, daha önce hesaplanmış bir simetrik yapılandırmanın varlığını kontrol ederek kopyaları ortadan kaldırmaktı.
Bahsedilen makale sayesinde, bölümler ve katlamalar bit alanları olarak saklandığından, herhangi bir sayısal değer gibi karşılaştırılabilecekleri anlaşıldı.
Bu nedenle, simetrik bir çiftin bir üyesini ortadan kaldırmak için her iki öğeyi de basitçe karşılaştırabilir ve en küçük olanı (veya istediğiniz gibi en büyük olanı) sistematik olarak tutabilirsiniz.
Bu nedenle, çoğaltma için bir konfigürasyonun test edilmesi, simetrik bölümün hesaplanması ve her ikisi de aynı ise katlamanın hesaplanması anlamına gelir. Hiç bellek gerekmez.
Üretim sırası
Açıkça çarpışma kontrolü en çok zaman alan kısım olacaktır, bu nedenle bu hesaplamaların azaltılması büyük bir zaman tasarrufu sağlar.
Olası bir çözüm, olası her yapılandırma için tüm yılan geometrisinin yeniden hesaplanmasını önlemek için düz bir konfigürasyonda başlayacak ve kademeli olarak bükülecek bir "ragdoll yılanına" sahip olmaktır.
Konfigürasyonların test edilme sırasını seçerek, her bir toplam eklem sayısı için en fazla bir ragdoll depolanacak şekilde, örnek sayısını N-1 ile sınırlayabiliriz.
Her seviyeden tek bir eklem ekleyerek, kuyruktan aşağıya tekrarlayan bir tarama kullanıyorum. Böylece, tek bir ek viraj ile üst konfigürasyonun üzerine yeni bir ragdoll örneği oluşturulur.
Bu, virajların sıralı bir sırayla uygulandığı, neredeyse tüm durumlarda kendi kendine çarpışmayı önlemek için yeterli olduğu anlamına gelir.
Kendiliğinden çarpışma tespit edildiğinde, rahatsız edici harekete neden olan kıvrımlar yasal katlama bulunana veya tüm kombinasyonlar tükenene kadar olası tüm siparişlerde uygulanır.
Statik kontrol
Hareketli parçaları düşünmeden önce, bir yılanın statik son şeklini kendi kendine kavşaklar için test etmenin daha verimli olduğunu gördüm.
Bu, yılanı bir ızgaraya çizerek yapılır. Olası her nokta baştan aşağıya çizilir. Kendi kendine bir kavşak varsa, aynı yere en az bir çift nokta düşecektir. Bu, herhangi bir yılan konfigürasyonu için sabit bir O (N) süresi için tam olarak N grafiği gerektirir.
Bu yaklaşımın temel avantajı, statik testin tek başına, kare bir kafes üzerinde geçerli kendinden kaçınan yolları seçmesidir; bu, dinamik çarpışma algılamasını engelleyerek ve bu tür yolların doğru sayısını bulduğumuzdan emin olarak tüm algoritmayı test etmeyi sağlar.
Dinamik kontrol
Bir yılan bir eklemin etrafında katlandığında, her döndürülmüş segment, şekli önemsiz olan bir alanı süpürür.
Açıkça, tüm bu süpürülmüş alanlardaki dahil edilmeyi tek tek test ederek çarpışmaları kontrol edebilirsiniz. Küresel bir kontrol daha verimli olacaktır, ancak düşünemediğim alanların karmaşıklığı göz önüne alındığında (belki de tüm alanları çizmek ve global bir isabet kontrolü yapmak için bir GPU kullanmak dışında).
Statik test, her bir segmentin başlangıç ve bitiş konumlarına baktığından, her dönen segment tarafından süpürülen yaylarla kesişimleri kontrol etmemiz gerekir .
Yataklarımı almak için trichoplax ve biraz JavaScript ile ilginç bir tartışmadan sonra , bu yöntemi buldum:
Birkaç kelimeyle ifade etmeye çalışmak için,
- C dönme merkezi,
- S , keyfi uzunluk ve yönlerde C içermeyen dönen bir segmenttir ,
- L çizgi uzatma S
- H , C'den geçen L'ye dik olan çizgi ,
- Ben L ve H'nin kesiştiği yer ,
(kaynak: free.fr )
I içermeyen herhangi bir segment için , süpürülen alan 2 yay ile bağlanır (ve statik kontrolle zaten ilgilenilen 2 segment).
Eğer ben segmenti içine düşen ben de dikkate alınmalıdır tarafından, yay süpürüldü.
Bu, hareketsiz olan her bir parçayı 2 veya 3 ark-kavisli kavşak ile her bir dönen parçaya göre kontrol edebileceğimiz anlamına gelir
Trigonometrik fonksiyonları tamamen önlemek için vektör geometrisini kullandım.
Vektör işlemleri, kompakt ve (nispeten) okunabilir kod üretir.
Segment-ark kavşağı bir kayan nokta vektörü gerektirir, ancak mantık yuvarlama hatalarına karşı bağışık olmalıdır.
Bu zarif ve etkili çözümü belirsiz bir forum gönderisinde buldum. Acaba neden daha yaygın bir şekilde duyurulmuyor.
Çalışıyor mu?
Dinamik çarpışma algılamanın engellenmesi, n = 19'a kadar doğru kendinden kaçınma yollarını üretir, bu nedenle küresel düzen çalışmalarından oldukça eminim.
Dinamik çarpışma tespiti tutarlı sonuçlar üretir, ancak farklı sıradaki virajların kontrolü eksiktir (şimdilik).
Sonuç olarak, program başından aşağıya doğru bükülebilen yılanları sayar (yani kafadan artan mesafeye göre katlanmış eklemlerle).