Kod golfünde sıkıştırma araçlarının kullanımıyla ilgili son tartışmada , kendi metin kompresörünüzü ve dekompresörünüzü yazmanın iyi bir zorluk olacağını düşündüm.
Meydan okuma:
İki program yazın : biri ASCII metnini bir bayt dizisine, diğeri de sıkıştırmasını açmak için. Programların aynı dilde olması gerekmez.
İlk program bir ASCII metnini okumalıdır (bir dosyadan veya standart girişten veya dile hangi mekanizmayı kullanıyorsa) ve sıkıştırılmış bir versiyonunu çıkarmalıdır. (Sıkıştırılmış çıktı isteğe bağlı baytlar içerebilir veya okunabilir; okunabilir olması gerekmez.) İkinci program ilkinin çıktısını okumalı ve orijinal girdi metnini yeniden oluşturmalıdır.
puanlama:
Bir çözümün puanı , aşağıdaki üç sayının toplamı olacaktır :
- Kompresör uzunluğu karakter programı.
- Çıkış uzunluğu bayt olarak test girişi aşağıdaki kompresör.
- Açıcı uzunluğu karakter programı (kompresör farklı ise).
Her üç sayımı ve bunların toplamını cevabınıza not etmelisiniz. Bu kod golf olduğu için puan ne kadar düşükse o kadar iyidir.
Kurallar ve kısıtlamalar:
Sen kullanamaz onlar seçtiğiniz dilde birlikte geldikleri bile, önceden varolan sıkıştırma veya dekompresyon araç veya kitaplıkları. Belirli bir takım veya fonksiyona izin verilip verilmediğinden şüpheleniyorsanız, lütfen sorunuz.
Kompresör programınız , sekmeler (ASCII 9) ve satır beslemeleri (ASCII 10) dahil olmak üzere yazdırılabilir ASCII metinlerinden oluşan girişleri işleyebilmelidir . İsteğe bağlı Unicode ve / veya ikili girişleri işlemeniz gerekebilir, ancak zorunlu değildir.
Dekompresör programınız , kompresöre giriş ile verilenle aynı çıktıyı vermelidir . Özellikle, eğer giriş yoksa, takip eden satır beslemesi vermemeye dikkat edin. (Aşağıdaki test girişinde takip eden bir satır beslemesi var, bu nedenle ayrı ayrı test etmeniz gerekir. GolfScript için İpucu:.
'':n
)Kompresörünüz ve dekompresörünüz aynı program olabilir (uygun bir mod seçildiğinde, örneğin bir komut satırı düğmesiyle). Bu durumda, uzunluğu yalnızca bir kez sayılır .
Programlar aşırı yavaş veya hafızada aç olmamalıdır . Test girişini sıkıştırmak veya açmak, yeni olmayan masaüstümde (2.2GHz AMD Athlon64 X2) bir dakikadan fazla sürerse veya bir gigabayt RAM'den daha fazla tüketirse, geçersiz çözümü uygulayacağım. Bu sınırlar kasıtlı olarak gevşek - lütfen onları zorlamayın. (Aşağıdaki değişikliğe bakınız: bu sınırlar içerisinde en az 100 kB girişi kullanabilmeniz gerekir.)
Yalnızca test girişi puanlama için önemli olsa da, en azından rastgele girdi metnini sıkıştırmak için çaba sarf etmeniz gerekir . Yalnızca test girişi için ve başka hiçbir şey için iyi bir sıkıştırma oranı elde eden bir çözüm teknik olarak geçerlidir ancak benden bir oy almayacaktır.
Kompresör ve dekompresör programlarınız bağımsız olmalıdır . Özellikle, seçtiğiniz dilin standart çalışma zamanı ortamının bir parçası olmayan bazı dosya veya ağ kaynaklarını okuyabiliyorlarsa, o dosyanın veya kaynağın uzunluğu programın uzunluğunun bir parçası olarak sayılmalıdır. (Bu, girişi web'deki bir dosyayla karşılaştıran ve eşleşmeleri durumunda sıfır bayt çıktı yapan "kompresörleri" kaldırmaktır. Üzgünüm, ama bu artık yeni bir numara değil.)
Değişiklikler ve açıklamalar:
Kompresörünüz makul süre ve bellek kullanımı (en fazla bir dakika ve bir GB bellek) içinde en az 100 kB tipik İngilizce metinden oluşan dosyaları kullanabilmelidir . Sıkıştırıcınız, ortaya çıkan çıktının aynı sınırlar içinde açmasını sağlamalıdır. Elbette, bundan daha uzun dosyaları idare edebilmek, gayet iyi ve övgüye değer. Uzun girdi dosyalarını parçalara ayırıp ayrı ayrı sıkıştırmak ya da uzun girdiler için hız için sıkıştırma verimliliğini dengelemek amacıyla başka araçlar kullanmak sorun değildir.
Kompresörünüz , dekompresörünüzün çıktısında aynı newline gösterimini kullandığı sürece tercih ettiğiniz platformun yerel newline gösterimini (LF, CR + LF, CR, vb.) Kullanarak girilmesini isteyebilir . Elbette, kompresörün, dekompresörünüzün orijinal girdiyle aynı tür yeni satırları çıkardığı sürece, herhangi bir tür yeni hattı (veya platformdan bağımsız olarak yalnızca Unix yeni hatlarını) kabul etmesi de iyidir.
Test girişi:
Cevapların sıkıştırma verimliliğini değerlendirmek için, aşağıdaki test girişi ( Project Gutenberg'in izniyle, Edgar Allan Poe tarafından Raven ) kullanılacaktır:
Once upon a midnight dreary, while I pondered, weak and weary,
Over many a quaint and curious volume of forgotten lore,
While I nodded, nearly napping, suddenly there came a tapping,
As of some one gently rapping, rapping at my chamber door.
"'T is some visiter," I muttered, "tapping at my chamber door--
Only this, and nothing more."
Ah, distinctly I remember it was in the bleak December,
And each separate dying ember wrought its ghost upon the floor.
Eagerly I wished the morrow:--vainly I had sought to borrow
From my books surcease of sorrow--sorrow for the lost Lenore--
For the rare and radiant maiden whom the angels name Lenore--
Nameless here for evermore.
And the silken sad uncertain rustling of each purple curtain
Thrilled me--filled me with fantastic terrors never felt before;
So that now, to still the beating of my heart, I stood repeating
"'T is some visiter entreating entrance at my chamber door
Some late visiter entreating entrance at my chamber door;--
This it is, and nothing more."
Presently my soul grew stronger; hesitating then no longer,
"Sir," said I, "or Madam, truly your forgiveness I implore;
But the fact is I was napping, and so gently you came rapping,
And so faintly you came tapping, tapping at my chamber door,
That I scarce was sure I heard you"--here I opened wide the door;--
Darkness there, and nothing more.
Deep into that darkness peering, long I stood there wondering, fearing,
Doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before;
But the silence was unbroken, and the darkness gave no token,
And the only word there spoken was the whispered word, "Lenore!"
This I whispered, and an echo murmured back the word, "Lenore!"
Merely this and nothing more.
Back into the chamber turning, all my soul within me burning,
Soon again I heard a tapping, somewhat louder than before.
"Surely," said I, "surely that is something at my window lattice;
Let me see, then, what thereat is, and this mystery explore--
Let my heart be still a moment and this mystery explore;--
'T is the wind and nothing more!"
Open here I flung the shutter, when, with many a flirt and flutter,
In there stepped a stately Raven of the saintly days of yore.
Not the least obeisance made he; not a minute stopped or stayed he;
But, with mien of lord or lady, perched above my chamber door--
Perched upon a bust of Pallas just above my chamber door--
Perched, and sat, and nothing more.
Then this ebony bird beguiling my sad fancy into smiling,
By the grave and stern decorum of the countenance it wore,
"Though thy crest be shorn and shaven, thou," I said, "art sure no craven,
Ghastly grim and ancient Raven wandering from the Nightly shore,--
Tell me what thy lordly name is on the Night's Plutonian shore!"
Quoth the Raven, "Nevermore."
Much I marvelled this ungainly fowl to hear discourse so plainly,
Though its answer little meaning--little relevancy bore;
For we cannot help agreeing that no living human being
Ever yet was blessed with seeing bird above his chamber door--
Bird or beast upon the sculptured bust above his chamber door,
With such name as "Nevermore."
But the Raven, sitting lonely on the placid bust, spoke only
That one word, as if his soul in that one word he did outpour.
Nothing further then he uttered--not a feather then he fluttered--
Till I scarcely more than muttered, "Other friends have flown before--
On the morrow _he_ will leave me, as my hopes have flown before."
Then the bird said, "Nevermore."
Startled at the stillness broken by reply so aptly spoken,
"Doubtless," said I, "what it utters is its only stock and store,
Caught from some unhappy master whom unmerciful Disaster
Followed fast and followed faster till his songs one burden bore--
Till the dirges of his Hope that melancholy burden bore
Of 'Never--nevermore.'"
But the Raven still beguiling all my sad soul into smiling,
Straight I wheeled a cushioned seat in front of bird and bust and door;
Then, upon the velvet sinking, I betook myself to linking
Fancy unto fancy, thinking what this ominous bird of yore--
What this grim, ungainly, ghastly, gaunt and ominous bird of yore
Meant in croaking "Nevermore."
This I sat engaged in guessing, but no syllable expressing
To the fowl whose fiery eyes now burned into my bosom's core;
This and more I sat divining, with my head at ease reclining
On the cushion's velvet lining that the lamplight gloated o'er,
But whose velvet violet lining with the lamplight gloating o'er
_She_ shall press, ah, nevermore!
Then, methought, the air grew denser, perfumed from an unseen censer
Swung by seraphim whose foot-falls tinkled on the tufted floor.
"Wretch," I cried, "thy God hath lent thee--by these angels he hath sent thee
Respite--respite and nepenthe from thy memories of Lenore!
Quaff, oh quaff this kind nepenthe, and forget this lost Lenore!"
Quoth the Raven, "Nevermore."
"Prophet!" said I, "thing of evil!--prophet still, if bird or devil!--
Whether Tempter sent, or whether tempest tossed thee here ashore,
Desolate yet all undaunted, on this desert land enchanted--
On this home by Horror haunted--tell me truly, I implore--
Is there--_is_ there balm in Gilead?--tell me--tell me, I implore!"
Quoth the Raven, "Nevermore."
"Prophet!" said I, "thing of evil--prophet still, if bird or devil!
By that Heaven that bends above, us--by that God we both adore--
Tell this soul with sorrow laden if, within the distant Aidenn,
It shall clasp a sainted maiden whom the angels name Lenore--
Clasp a rare and radiant maiden whom the angels name Lenore."
Quoth the Raven, "Nevermore."
"Be that word our sign of parting, bird or fiend!" I shrieked, upstarting--
"Get thee back into the tempest and the Night's Plutonian shore!
Leave no black plume as a token of that lie thy soul hath spoken!
Leave my loneliness unbroken!--quit the bust above my door!
Take thy beak from out my heart, and take thy form from off my door!"
Quoth the Raven, "Nevermore."
And the Raven, never flitting, still is sitting, still is sitting
On the pallid bust of Pallas just above my chamber door;
And his eyes have all the seeming of a demon's that is dreaming,
And the lamplight o'er him streaming throws his shadow on the floor;
And my soul from out that shadow that lies floating on the floor
Shall be lifted--nevermore!
Doğru test girişi (Unix tarzı LF yeni satırlarıyla kodlanmış) 7043 bayt uzunluğunda olmalı ve onaltılık MD5 hash değerine sahip olmalıdır 286206abbb7eca7b1ab69ea4b81da227
. ( md5sum -t
DOS / Windows'ta CR + LF yeni satırları kullanıyor olsanız bile aynı hash değerini üretmelidir.) Dekompresörünüzün çıktısının uzunluğu aynı ve
Ps. Bu zorluğun sadece sizin yaptığınız kadar zor olduğunu unutmayın. Gerçekten, 7043'ün altındaki herhangi bir şey iyi bir puan olarak sayılır. (Ölçeğin diğer ucunda, herhangi biri 2500'ün altında bir puan aldıysa çok etkileneceğim.)