Sanırım dün bunu kanıtladım. İşte ispatın taslağı burada. İlk başta aşağıdaki lemma kanıtlanmıştır.
Lemma . Let kısmi düzeni, - G, ( p ) - çizgisel uzantısı grafiği ve v 1 , v 2 - iki bitişik köşe G ( P ) . Sonra | d e g ( v 1 ) - d e g ( v 2 ) | ≤ 2 .PG(P)v1,v2G(P)|deg(v1)−deg(v2)|≤2
İspat taslağı.
Aynı zamanda, doğrusal uzantıları vardır P bunlardan bir tanesi, bu şekilde hacim 1 , transforme edilebilir v 2 bitişik elemanları (bitişik transpozisyon) bir transpozisyon ile. (Örneğin, için, dikkate görmek kolaydır d ve e , herhangi bir öğe bu yukarıdaki şekilden) x i herhangi bir doğrusal uzantısı L = x 1 x 2 ... x , n , en fazla iki üzerine eşsiz bitişik elemanların sayısı değiştirebilir:v1,v2Pv1v2dexiL=x1x2…xn
- Eğer sonra tüm noktalarda en az bir komşusuna aktarılmış olabilir, demek x i + 1 , kendisine kıyaslanamaz ( x i ∥ x i + 1 , eğer karşılaştırılabilir sonra x i ⊥ x i + 1 ). Not: aktarmadan önce L 1 = … x i - 1 x i x i + 1 x i + 2 … ve hemen sonra - L 2 = …xixi+1xi∥xi+1xi⊥xi+1L1=…xi−1xixi+1xi+2… .L2=…xi−1xi+1xixi+2…
- L' deki eşitsizliklerin sayısının ( deki tepe noktası olarak doğrusal uzama derecesi ) nasıl değişebileceğini ele alalım . İlk önce x i x i + 2 çiftini düşünüyoruz . İçin x i - 1 x i + 1 aynı sonuca simetri izler.G(P)Lxixi+2xi−1xi+1
Eğer , daha sonra d , e g ( L ) değiştirmez. Eğer x i + 1 ⊥ ( ∥ ) x i + 2 ∧ x i ∥ ( ⊥ ) x i + 2 , daha sonra d , e gxi+1∥(⊥)xi+2∧xi∥(⊥)xi+2deg(L)xi+1⊥(∥)xi+2∧xi∥(⊥)xi+2deg(L) increases (decreases) by one.The sketch of the proof is completed.
Theorem. Let G(P) - a linear extension graph. If G(P) contains vertices v1,v2 with deg(v1)=k,deg(v2)=k+2, then there is v3∈G(P) such that deg(v3)=k+1.
The sketch of the proof.
Suppose v1,v2,deg(v1)=k,deg(v2)=k+2 are adjacent in G(P), otherwise any vertex with degree k in G(P) is adjacent with some vertex if such exists with degree k+1.
Let us consider the case where we have L1,L2 from the previous lemma such that
xi+1⊥xi+2∧xi∥xi+2,
and
xi−1⊥xi∧xi−1∥xi+1,
Thus deg(L2)=deg(L1)+2.
Let us now start transpose xi+1 in the direction of x1. It is easy to see that eventually we could stop at the position where
xj⊥xi+1∧xi+1∥xj+1,
for some
j<i−1.
The sketch of the proof is completed.