/mechanics//a/25370/12697 Dişlilerin fiziksel düzenini temel bir diferansiyel olarak kapsar. Bir farklılığı anlamanın anahtarı, bu viteslerin farklı senaryolar altında nasıl davrandığını anlamaktır.
Dişli düzeneği, taç tekerleğine göre, iki yarım milin eşit ve zıt demirleri döndürecek şekilde sınırlandırıldığı anlamına gelir.
Diferansiyelin dışından bakıldığında bu, iki yarım milin ortalama hızının, taç tekerleğinin döndüğü hıza eşit olması gerektiği anlamına gelir. Bu yüzden motor, krank milini döndürdüğünde, tekerleklerden en az birinin dönmesi gerekir.
Aynı zamanda, eğer diferansiyel sürtünmesiz ise, iki tekerleğe verilen torkun aynı olması gerektiğini, çünkü torktaki herhangi bir farkın, diferansiyel içindeki dişlilerin hız değiştirmesine neden olacağının aynı olması gerektiğini görüyoruz.
Her iki tahrik tekerleğinde iyi bir kavrama varsa, temel diferansiyel, tahrik tekerlerinin farklı hızlarda dönmesine izin verirken, yola güç aktarmada harika çalışır.
Aynı prensip daha fazla tekerleğe uzatılabilir, örneğin, 4 teker çekişli bir aracın, her bir ucun sol ve sağ arasındaki hız farkları için bir merkezde ön ve arka arasındaki farklar için ortada ve sonra ön ve arka diferansiyellerden oluşan üç diferansiyel bulunur. .
Eğer bir tekerlek tutuşunu kaybederse, tutuşunu kaybeden tekerlek serbestçe dönecektir, çünkü tekerleklere verilen tork aynıdır, çünkü hala tutuşlu olan tekerleğe / tekerleklere çok az güç verilecektir.
Dolayısıyla, performans otomobillerinde, istenmeyen yüksek seviyelerde kaymayı algılamak ve bunları araba frenleri veya farklılıklardaki ekstra mekanizmalar yoluyla sınırlandırmak için yapılmıştır. Farklı tork VS hız özelliklerine sahip daha karmaşık diferansiyel tipleri de vardır.
Bir tekerlek kaydığında, 4 çekişli aracın çekişini kaybetmek, 4 çekişli sürüş nesnesini yener. Eski fasioned off-roaders, yoldan sürerken farklılıkları kilitlemek için genellikle ham mekanizmalar kullanıyordu. Daha modern off-roaders, sıklıkla performans arabalarındakilere benzer meraklı sistemlere sahiptir.