Yoğun baba oğul bağ önerileri gerekli

Oğlum bana çok bağlı (annesi) ve kocam, özellikle uyumaya geldiğinde, ihtiyacı olduğunda onu rahatlatmakta zorlanıyor. Oğlum 15 aylık. Gecede en az iki kez uyanır ve sıklıkla daha fazla çıkar. Uyandığında genellikle emzirmek ister. Bununla birlikte, bazen yatağa girdikten kısa bir süre sonra uyanırsa, onu alır ve biraz sarılırsam uyumaya devam eder. Babası onun yerine giderse oğlum uzun süre yerleşmez ve yüksek sesle bağırmaz.

İşler her zaman bu kadar kötü olmamıştı, oğlum babasının, beslenmesi gerekmediği zamanlarda geceleri rahatlık için kabul ederdi. Fakat rutin kış virüslerinin acımasız saldırısı, aşılama ve kısa bir yolculuk gibi bir dizi rahatsızlıktan sonra oğlum onu ​​rahatlatmaya çok alışmış oldu. Aynı zamanda ilk azı dişleriyle diş çıkartıyor. Bir süredir kocamın onu halletmesini sağlamaya çalıştık ama oğlum kızıyor, çığlık atıyor ve kocamı vuruyor. Eğer kocam süt verdiyse, oğlum da buna isabet eder. Tam gün çalışıyorum bu yüzden sonunda içeri girip ona gidiyorum ki hepimiz biraz uyuyabilelim.

Gündüzleri, baba ve oğul iyi geçinir ve birlikte zaman geçirmekten hoşlanırlar, ancak oğlumun üzülmesi ve etrafta olduğumda, babasının onu rahatlatmasını istemiyor.

Bu başlı başına büyük bir sorun değil, rahatsız edici olsa da, küçük çocukların özellikle anne emzirirken sık sık annelerini istediklerini biliyorum ve sonunda ortaya çıkacağını sanıyorum. Sorun şu ki, iki hafta içinde iki gece için gitmem gerekiyor ve işlerin nasıl sonuçlanacağından endişeleniyoruz. Daha önce hiç bir gece bile olmadım. Oğlumun babasını kabul etmesine yardımcı olmak için iki haftada neler yapabileceğimize dair öneriler arıyoruz, bu yüzden iki gece uzakta ikisi için de stresli değil, böylece biraz rahatlayabiliyorum ve bütün zamanı endişelenerek geçiremiyorum onlar hakkında.

Bu sinir bozucu bir sorundur ve önereceğim hızlı düzeltmelerim yok. Oğlunuzun kötü kışını duyduğuma üzüldüm.

Daha uzun mesafeyi düşünerek, kocanızla (ve sadece o) ayağa kalkıp oğlunuzu size (yatakta ya da her yerde) hemşire olarak getirip, onu yerleşmek için geri götürme ihtimalini tartıştınız mı? Bu, oğlunuzun babanla gece iyi şeyler yaşamalarına yardımcı olabilir.

Bir bebeği emzirmek çok tatmin edici ve duygusal olarak tatmin edici bir deneyimdir ve siz ikiniz de istediğiniz kadar yapmaya devam etmelisiniz. Ancak, 15 aylıkken, oğlunuz, geceleri emzirilmesine gerek duymadığı gün boyunca yeterince beslenme görüyor olmalıdır. Bu, sizi her uyandığında sıcak, sevimli bir emzik olarak kullanabileceği anlamına gelir. Anneler de kendi uykularına ihtiyaç duyar.

Ebeveynlerin, gerektiğinde çocuklarına cevap vererek, güvenilir olmalarını, küçük çocuklarına borçlu olduklarına inanıyorum. Bununla birlikte, sevgiyle nasıl karşılık vereceğiniz size bağlıdır. Onu gece beslenmesinden kurtarmaya başlamanı tavsiye ederim. Bu sitedeki bazı cevapları okuyun ya da oğlunuza göğsün yardımı olmadan kendi kendine sakinleşmesini öğreten bazı kitaplar / iyi web siteleri okuyun; - Ağlayabildiği gibi ağla - Babam bu dileği yerine getiremez.) Uykuya dalmakla beslenmeyi bırakmayı bıraktıktan sonra, kocan yerleşmesine yardım etmekte çok daha başarılı olabilir.

Gündüz yatıştırması açısından, sizi ne kadar az (ancak sevgi dolu) 'emziği' olarak görür ve annesi olarak daha çok, babasının sıcak aşkı ve desteğini herhangi bir saatte kabul eder.

Gittikten sonra (bu söylenenden daha kolay, anlaşılır bir şekilde söylenir), endişelenmek sana veya kocana bir rahatlık getirmez. Akşam havaya fırladıktan sonra yapılacak bir şey yoksa, biraz zaman geçirmek ve kesintisiz bir gece uykusu için bir fırsat olarak düşünün. Umarım bundan zevk alırsınız; hakediyorsun. Harika bir anne gibisin.

İronik olarak, genellikle gerçekten yardımcı olan bir şey, annenin kurtarmaya gelme olasılığı olmadan onlara birkaç gece vermek. Bilinçli olarak ifade edilemeyebilir, ancak müdahale etmek için başkasına ihtiyaç duyma fikri gerçekten bir babanın güvenini baltalar ve bebekler bunu hissedebilir. Onları yalnız bırakmak, birlikte çalışmanın kendi benzersiz yollarını bulmalarına yardımcı olacaktır. Tamam, evet, ilk gecenin çoğu korkunç olabilir, ama çözecekler.

Bebeğim onsuzun inkolabildiğini düşündüğü zaman eşimin odadan çıkması gerektiğini birkaç kez hatırlıyorum, sonra yaklaşık 10 dakika içinde iyiydik. Bunu bir dahaki sefere dene. Kesinlikle müdahale etmeniz gerektiğini düşünüyorsanız, girmeden önce 10 dakika daha bir zamanlayıcı ayarlayın. Sonra girdiğinizde, kalmayın. Cesaret verici bir şey söyle, hızlıca sarıl ve öp, sonra yatağa dön. Babam ve bebeğe babamın bunu idare edebileceğini açıkça gösterin. Babanı aramaya ve yenilgiyi kabul etmeye hazır olduğunda sana gelmesi için sana izin ver.

İki kızıma da çok benzer bir şeyim vardı. Bir baba olarak, saat gibi, bu noktaları hatırlıyorum:

• 7 ay: Var olduğumu biliyorlardı ve beni gördüğüme sevindim
• 1 1/2 yıl: Kısa süreliğine onlarla takılmaktan gerçekten zevk aldım.
• 2 yıl: Sarkaç sallanmaya başladı ve yaptığım şeylere daha fazla dahil olmak istediler.
• 3 yıl: temelde düşman topraklarında bir kumsal fırtınası olmadan onlarla bir şeyler yapabilirdim ve onlar benimle takılmayı severler.

Karım ve ben arasında, zarfı biraz daha zorlama eğiliminde olan benim. Çocukları sabah 6'da uyanıp model roket fırlatıp uyandıracağım, onları sırt çantasıyla alacağım (araba kampı değil: gerçek şaka yapmadan derin orman sırt çantasıyla), dövüş sanatlarına sokacağım ).

Genç olduklarında (öncelikle 3 yaş altı), zarfı zorlayacakları ve benimle takılacakları gün ve hafta boyunca devam ederler, ancak annenin zamanını daha fazla korumak ve daha fazla korunmak isterler.

Babama özel zamanın sunduğu bir diğer şey, anneme dönme seçeneğinin olmaması. Kimseye nasıl ebeveyn olunacağını anlatmaya çalışmıyorum, ama bizim için önemliydi, ~ 2 yaşından sonra karım birkaç saat ayrılmalıydı ve yatma vaktinde çalışmalıydım, bu yüzden çocuklarımızın basitçe Annem etrafta olmadığı için onları uyandırmayı ya da korktuklarında onlara yardım etmeyi öğrenirler.

(Çoğu) annelerin, bariz biyolojik ilişki nedeniyle bağlanma konusunda büyük avantajları vardır. Aynı fırsattan yararlanabilmek için babalara enlem yetkisi verilmeli ve onu egzersiz yapmalı.

Benim için, macera dolu şeyler yapmaktan gerçekten zevk alıyorum ve çocuklarımı içerecek şekilde ölçeklendirmek baba olmam için harika bir yol yarattı.

Her iki küçük çocuğumuzla da, tarif ettiğiniz gibi, eşimin bazen onları rahatlatabilecek tek insan olduğu yerlerde geçirdik. Bir dereceye kadar bu 'sadece bir aşama' ve zaman içinde geçecek - yalnızca babanın onları etkili bir şekilde rahatlatabileceği haftalar olacak (emzirmeyi bıraktığınızda, yine de her zaman işe yaradığı gibi).

Babam için bağlanma ya da özel bir sevgi eksikliğinin olduğuna inanmıyorum. Büyük ölçüde, sadece fiziksel rahatlığın ve (tahmin ediyorum) birinin ya da diğer ebeveynin geçici olarak daha 'rahat' olmasına neden olan çeşitli psikolojik değişikliklerin bir kombinasyonu.

Geceleri veya sabahın erken saatlerinde yardıma ihtiyacım olduğunda ikisiyle de yaptığım bir şey, onlar için işleri biraz değiştirmekti. İkisini de yatağında rahat ettirmeye çalışmak yerine, ikisi de annenin orada olduğunu düşündürdükleri şekilde işe yarayan yataklarımız ya da annemiz / süt / vb. Onu masum bir TV şovuna koyarken kucağımda - ya izlediğim ama çocuklar için uygun (örneğin bir sitcom, örneğin şiddet ya da yüksek ses yok) ya da kendi televizyonlarını izleyebilecek yaşta Onlar (Bu 2 + gibi daha fazla) gibi.

Bunun bir kısmı, çok fazla TV izlemeyken, çok küçük olduklarında, bazen bir şov izlerken uyuyabilmek için onları salladım ya da uyuyan bebekle “görevdeyken” bir şov izlediler; bu yüzden gülme izi / etc. Muhtemelen tanıdıktı. Bunun bir kısmı da ne olup bittiğini bilmiyor olsa ve neredeyse anında uyuya kalsa bile, birlikte yapmak için sakinleştirici bir şeydi.

Her iki durumda da, bu onların yerine sakinleşmeleri zor olduğunda sakinleşmelerine yardımcı oldu. Elbette her gün yapıyorsanız tam olarak uygun değil, ancak birkaç gün boyunca çalışabilir.

Uzun vadede, gece beslenmelerini engellemek - yani, uykuya dalmasına yardımcı olacak başka yollar buluyorsunuz - muhtemelen bunu tamamen çözmek için yapabileceğiniz tek şey; ama kısa vadede, bu gerçekten mümkün değil.

İyi haber, hazırlaman için birkaç haftan var. Karl'ın dediği gibi, mümkün olmayan bir kaç gece muhtemelen gitme yoludur.

Bu sürecinden çok farklı değil ferberizing Uzun vadede çok daha rahat bir durum açmak için radikal bir değişim ile küçük bir süre var. Birçoğu bu sürece katılmıyor, ancak aldığınız her uykuyu kaldıran çocukları olmayabilir.

Karım, Ferberizing ile aynı fikirde olmayanlardan biriydi, bu yüzden daha uzun yapmak zorunda kaldık, bu da sonunda fena değildi.

İkimizin de kesinlikle kimsenin çok fazla uyuyamadığını görebileceği noktaya gelince, gece rutini değiştirmeye karar verdik. Sizin durumunuzla ilgili olan ben de sizleri gündüz konforundan da bahsettiğinizi biliyorum. Bence gece gereksinimlerini çözerseniz, gündüz olanlar da kandırır. Geceleri, kızımızı uyuyabilirdi, ama bir kez uyuyakaldı, bir sinir krizi olsa bile, resmin dışında kaldı. İşlerin normale dönmesi biraz zaman aldı, ancak birkaç gün sonra bile gece beslenmesi talebinin azaldığını görebilirdik. Beslenme veya belki bir tür rahatlık olduğunu varsaydık. % 100 emin değil, ama bu karardan önce kızımız bir saatli bomba gibiydi. Bir noktada gideceğini biliyordun, ama kim bilir ne zaman. Yani uyku zordu.

Talep hemen hemen gitmeden bir hafta kadar önce olmuş olabilir. Ben paranoyak bir uyuyan biriyim, bir şey duyana kadar çok hafif uyudum, sonra da odalarına taşınırım. Sadece onlarla odada olduğumu bilerek rahatlamaya alıştım ve şimdi gece boyunca uykuda kalmak konusunda oldukça iyiler. 9:30 - 19:00 arası. Gün boyunca annenin rahatlığına duyulan ihtiyaç artık çok daha az, daha yaşlı olsalar da ve bu rutine başladığımızdan bu yana yaklaşık 8 ay geçti. Bebek zamanında 8 Ay çok yönden çok, bu yüzden bunun rutindeki değişimden mi kaynaklandığını veya sadece biz olmadan uyandıklarında dünyadan gitmediğimizi anlayacak kadar büyüdüklerini söylemek zor odada.

Benim önerim, oğlunu uyuttuktan sonra annemi gece rutinden tamamen çıkarmak. Önümüzdeki birkaç gün boyunca çılgın büyülere katlanın ve olduğundan daha fazla yorgun olmaya hazır olun. Benim için buna değerdi ve birçokları ferber yönteminden nefret etse de, birçok insan için çalışıyor gibi görünüyor. Birkaç gün sürebilir. Bütün 2 hafta sürebilir. Ama bahse girerim durumunuzu iyileştirecektir.

Bir yan not olarak, karım onları birkaç günlüğüne şehir dışına çıkardığında, ben de beni görebilmeleri için yüzlerce saat kullanıyoruz. Yardım görünüyor.