Bir tkinter uygulaması yapılandırmanın en iyi yolu?

Aşağıda tipik python tkinter programımın genel yapısı verilmiştir.

def funA():
    def funA1():
        def funA12():
            # stuff

    def funA2():
        # stuff

def funB():
    def funB1():
        # stuff

    def funB2():
        # stuff

def funC():
    def funC1():
        # stuff

    def funC2():
        # stuff


root = tk.Tk()

button1 = tk.Button(root, command=funA)
button1.pack()
button2 = tk.Button(root, command=funB)
button2.pack()
button3 = tk.Button(root, command=funC)
button3.pack()

funA funBve kullanıcı 1, 2, 3 düğmesine tıkladığında widget'lı funCbaşka bir Toplevelpencere açacaktır .

Bu bir python tkinter programı yazmak için doğru yolu olup olmadığını merak ediyorum? Tabii, bu şekilde yazsam bile işe yarayacak, ama en iyi yol bu mu? Kulağa aptalca geliyor ama diğer insanların yazdığı kodları gördüğümde, kodları bir grup işlevle uğraşmıyor ve çoğunlukla sınıfları var.

İyi uygulama olarak izlememiz gereken belirli bir yapı var mı? Bir python programı yazmaya başlamadan önce nasıl planlamalıyım?

Programlamada en iyi uygulama diye bir şey olmadığını biliyorum ve ben de istemiyorum. Python'u kendi başıma öğrendiğim için beni doğru yönde tutmak için bazı tavsiye ve açıklamalar istiyorum.

Nesneye yönelik bir yaklaşımı savunuyorum. Bu ile başladığım şablon:

# Use Tkinter for python 2, tkinter for python 3
import tkinter as tk

class MainApplication(tk.Frame):
    def __init__(self, parent, *args, **kwargs):
        tk.Frame.__init__(self, parent, *args, **kwargs)
        self.parent = parent

        <create the rest of your GUI here>

if __name__ == "__main__":
    root = tk.Tk()
    MainApplication(root).pack(side="top", fill="both", expand=True)
    root.mainloop()

Dikkat edilmesi gereken önemli noktalar:

• Joker karakter içe aktarımı kullanmıyorum. Paketi tüm komutların önekini gerektiren "tk" olarak alıyorum tk.. Bu, global ad alanı kirliliğini önler, ayrıca Tkinter sınıflarını, ttk sınıflarını veya kendi sınıflarınızı kullanırken kodu tamamen açık hale getirir.

• Ana uygulama bir sınıftır . Bu, tüm geri aramalarınız ve özel işlevleriniz için özel bir ad alanı sağlar ve genellikle kodunuzu düzenlemenizi kolaylaştırır. Yordamsal bir tarzda, yukarıdan aşağıya kod yazmanız, işlevleri kullanmadan önce tanımlamanız gerekir. tk.FrameSadece bir çerçeve oluşturarak başladığım için miras almayı tercih ederim , ancak hiçbir şekilde gerekli değildir.

Uygulamanızın ek üst düzey pencereleri varsa, bunların her birini ayrı bir sınıf haline getirmenizi ve devralınmasını öneririz tk.Toplevel. Bu size yukarıda belirtilen avantajların tümünü verir - pencereler atomik, kendi ad alanlarına sahiptir ve kod iyi organize edilmiştir. Ayrıca, kod büyüdükçe her birini kendi modülüne koymayı kolaylaştırır.

Son olarak, arayüzünüzün her büyük bölümü için sınıf kullanmayı düşünebilirsiniz. Örneğin, bir araç çubuğu, bir gezinme bölmesi, bir durum çubuğu ve bir ana alan içeren bir uygulama oluşturuyorsanız, bu sınıfların her birini yapabilirsiniz. Bu, ana kodunuzu oldukça küçük ve kolay anlaşılır hale getirir:

class Navbar(tk.Frame): ...
class Toolbar(tk.Frame): ...
class Statusbar(tk.Frame): ...
class Main(tk.Frame): ...

class MainApplication(tk.Frame):
    def __init__(self, parent, *args, **kwargs):
        tk.Frame.__init__(self, parent, *args, **kwargs)
        self.statusbar = Statusbar(self, ...)
        self.toolbar = Toolbar(self, ...)
        self.navbar = Navbar(self, ...)
        self.main = Main(self, ...)

        self.statusbar.pack(side="bottom", fill="x")
        self.toolbar.pack(side="top", fill="x")
        self.navbar.pack(side="left", fill="y")
        self.main.pack(side="right", fill="both", expand=True)

Bu örneklerin tümü ortak bir üst öğeyi paylaştığından, üst öğe etkili bir şekilde bir model görünümü denetleyici mimarisinin "denetleyici" bölümü haline gelir. Örneğin, ana pencere durum çubuğuna arayarak bir şey yerleştirebilir self.parent.statusbar.set("Hello, world"). Bu, bileşenler arasında basit bir arabirim tanımlamanızı sağlar ve bir minimun ile bağlantıyı sürdürmeye yardımcı olur.

Üst düzey pencerelerinizin her birini kendi ayrı sınıfına koymak, kodun yeniden kullanımını ve daha iyi kod organizasyonunu sağlar. Pencerede bulunan düğmeler ve ilgili yöntemler bu sınıf içinde tanımlanmalıdır. İşte bir örnek ( buradan alınmıştır ):

import tkinter as tk

class Demo1:
    def __init__(self, master):
        self.master = master
        self.frame = tk.Frame(self.master)
        self.button1 = tk.Button(self.frame, text = 'New Window', width = 25, command = self.new_window)
        self.button1.pack()
        self.frame.pack()
    def new_window(self):
        self.newWindow = tk.Toplevel(self.master)
        self.app = Demo2(self.newWindow)

class Demo2:
    def __init__(self, master):
        self.master = master
        self.frame = tk.Frame(self.master)
        self.quitButton = tk.Button(self.frame, text = 'Quit', width = 25, command = self.close_windows)
        self.quitButton.pack()
        self.frame.pack()
    def close_windows(self):
        self.master.destroy()

def main(): 
    root = tk.Tk()
    app = Demo1(root)
    root.mainloop()

if __name__ == '__main__':
    main()

Ayrıca bakınız:

• tkinter dokümanlarından basit merhaba dünya
• Birden çok pencere için Tkinter örnek kodu, düğmeler neden doğru yüklenmiyor?
• Tkinter: Pencereyi Gösterme / Gizleme

Umarım yardımcı olur.

Bu kötü bir yapı değil; gayet iyi çalışacaktır. Ancak, birisi bir düğmeyi veya başka bir şeyi tıkladığında komutlar yapmak için bir işlevde işlevlere sahip olmanız gerekir

Yapabileceğiniz şey, bunlar için sınıf yazmaktır, daha sonra sınıfta düğme tıklamaları ve benzeri komutları işleyen yöntemler vardır.

İşte bir örnek:

import tkinter as tk

class Window1:
    def __init__(self, master):
        pass
        # Create labels, entries,buttons
    def button_click(self):
        pass
        # If button is clicked, run this method and open window 2


class Window2:
    def __init__(self, master):
        #create buttons,entries,etc

    def button_method(self):
        #run this when button click to close window
        self.master.destroy()

def main(): #run mianloop 
    root = tk.Tk()
    app = Window1(root)
    root.mainloop()

if __name__ == '__main__':
    main()

Genellikle birden fazla pencereli tk programları birden fazla büyük sınıftır ve __init__tüm girişlerde, etiketler vb. Oluşturulur ve daha sonra her yöntem düğme tıklama olaylarını işlemektir

Bunu yapmak için gerçekten doğru bir yol yoktur, ne olursa olsun sizin için işe yarar ve işi okunabilir olduğu sürece yapar ve kolayca açıklayabilirsiniz çünkü programınızı kolayca açıklayamazsanız, muhtemelen daha iyi bir yol vardır. .

Tkinter'de Düşünme'ye bir göz atın .

OOP yaklaşım frameolmalı ve örnek değişkeni yerine bir sınıf değişkeni olmalıdır .

from Tkinter import *
class App:
  def __init__(self, master):
    frame = Frame(master)
    frame.pack()
    self.button = Button(frame, 
                         text="QUIT", fg="red",
                         command=frame.quit)
    self.button.pack(side=LEFT)
    self.slogan = Button(frame,
                         text="Hello",
                         command=self.write_slogan)
    self.slogan.pack(side=LEFT)
  def write_slogan(self):
    print "Tkinter is easy to use!"

root = Tk()
app = App(root)
root.mainloop()

Referans: http://www.python-course.eu/tkinter_buttons.php

Uygulamanızı sınıf kullanarak organize etmek, sizin ve sizinle birlikte çalışan diğer kişilerin sorunları ayıklamasını ve uygulamayı kolayca geliştirmesini kolaylaştırır.

Uygulamanızı şu şekilde kolayca düzenleyebilirsiniz:

class hello(Tk):
    def __init__(self):
        super(hello, self).__init__()
        self.btn = Button(text = "Click me", command=close)
        self.btn.pack()
    def close():
        self.destroy()

app = hello()
app.mainloop()

Muhtemelen programınızı nasıl yapılandıracağınızı öğrenmenin en iyi yolu, özellikle birçok insanın katkıda bulunduğu büyük bir programsa, diğer kişilerin kodlarını okumaktır. Birçok projenin koduna baktıktan sonra, fikir birliği tarzının ne olması gerektiği hakkında bir fikir edinmelisiniz.

Python, dil olarak, kodunuzu nasıl biçimlendirmeniz gerektiğine dair bazı güçlü yönergeler olması bakımından özeldir. Birincisi "Python Zen" denir:

• Güzel, çirkin olmaktan iyidir.
• Açık, örtük olmaktan iyidir.
• Basit, karmaşık olmaktan iyidir.
• Karmaşık karmaşık olmaktan iyidir.
• Düz iç içe geçmişten daha iyidir.
• Seyrek yoğun olmaktan iyidir.
• Okunabilirlik önemlidir.
• Özel durumlar kuralları ihlal edecek kadar özel değildir.
• Pratiklik saflığı yenmesine rağmen.
• Hatalar asla sessizce geçmemelidir.
• Açıkça susturulmadıkça.
• Belirsizlik karşısında, tahmin etme isteğini reddet.
• Bunu yapmanın tek ve tercihen tek bir yolu olmalı.
• Her ne kadar Hollandalı değilseniz bu yol ilk başta belli olmayabilir.
• Şimdi hiç olmadığı kadar iyi.
• Asla rağmen çoğu zaman daha iyi olduğunu doğru şimdi.
• Uygulamanın açıklanması zorsa, bu kötü bir fikirdir.
• Uygulamanın açıklanması kolaysa, iyi bir fikir olabilir.
• İsim alanları harika bir fikirdir - bunlardan daha fazlasını yapalım!

Daha pratik bir düzeyde, Python için stil rehberi PEP8 var .

Bunu akılda tutarak, kod tarzınızın gerçekten iç içe işlevlere gerçekten uymadığını söyleyebilirim. Sınıfları kullanarak veya ayrı modüllere taşıyarak bunları düzleştirmenin bir yolunu bulun. Bu, programınızın yapısını daha kolay anlaşılmasını sağlayacaktır.

Şahsen itiraz odaklı yaklaşımı kullanmıyorum, çünkü çoğunlukla a) sadece yoluna giriyor; b) bunu asla bir modül olarak tekrar kullanmayacaksınız.

ancak burada tartışılmayan bir şey, diş çekme veya çoklu işleme kullanmanız gerektiğidir . Her zaman. aksi takdirde başvurunuz korkunç olacaktır.

basit bir test yapın: bir pencere başlatın ve ardından bir URL veya başka bir şey getirin. ağ isteğiniz gerçekleşirken kullanıcı arayüzünüz güncellenmeyecektir. Yani, uygulama pencereniz bozulacak. Üzerinde çalıştığınız işletim sistemine bağlıdır, ancak çoğu zaman yeniden çizilmez, işlem TK ana döngüsüne dönene kadar pencerenin üzerine sürüklediğiniz her şey üzerine sıvanacaktır.