Bazen döngüleri kullanmak zorundayız, örneğin, sonucu almak için kaç yineleme gerektiğini bilmediğimizde. Süre döngülerini örnek olarak alalım. Kesinlikle kaçınmanız gereken yöntemler şunlardır:
a=numeric(0)
b=1
system.time(
{
while(b<=1e5){
b=b+1
a<-c(a,pi)
}
}
)
# user system elapsed
# 13.2 0.0 13.2
a=numeric(0)
b=1
system.time(
{
while(b<=1e5){
b=b+1
a<-append(a,pi)
}
}
)
# user system elapsed
# 11.06 5.72 16.84
Bunlar çok verimsizdir, çünkü R her eklediğinde vektörü kopyalar.
Eklemenin en etkili yolu dizin kullanmaktır. Bu sefer 1e7 kez yinelemesine izin verdiğimi unutmayın, ancak yine de çok daha hızlı c
.
a=numeric(0)
system.time(
{
while(length(a)<1e7){
a[length(a)+1]=pi
}
}
)
# user system elapsed
# 5.71 0.39 6.12
Bu kabul edilebilir. Ve biz değiştirerek biraz daha hızlı yapabilir [
ile [[
.
a=numeric(0)
system.time(
{
while(length(a)<1e7){
a[[length(a)+1]]=pi
}
}
)
# user system elapsed
# 5.29 0.38 5.69
Belki length
de bunun zaman alıcı olabileceğini fark ettiniz . Bir sayaçla değiştirirsek length
:
a=numeric(0)
b=1
system.time(
{
while(b<=1e7){
a[[b]]=pi
b=b+1
}
}
)
# user system elapsed
# 3.35 0.41 3.76
Diğer kullanıcıların belirttiği gibi, vektörün önceden tahsis edilmesi çok yararlıdır. Ancak sonuç almak için kaç döngüye ihtiyacınız olduğunu bilmiyorsanız, bu, hız ve bellek kullanımı arasındaki bir dengedir.
a=rep(NaN,2*1e7)
b=1
system.time(
{
while(b<=1e7){
a[[b]]=pi
b=b+1
}
a=a[!is.na(a)]
}
)
# user system elapsed
# 1.57 0.06 1.63
Ara yöntem yavaş yavaş sonuç blokları eklemektir.
a=numeric(0)
b=0
step_count=0
step=1e6
system.time(
{
repeat{
a_step=rep(NaN,step)
for(i in seq_len(step)){
b=b+1
a_step[[i]]=pi
if(b>=1e7){
a_step=a_step[1:i]
break
}
}
a[(step_count*step+1):b]=a_step
if(b>=1e7) break
step_count=step_count+1
}
}
)
#user system elapsed
#1.71 0.17 1.89
vector = values
; veya vektör = vektör + değerleri yapabilirsiniz. Ama kullanım durumunuzu yanlış anlayabilirim