Buna "parametrelendirme" denir.
Bu yaklaşımı destekleyen birkaç araç vardır. Örneğin:
Ortaya çıkan kod şöyle görünür:
from parameterized import parameterized
class TestSequence(unittest.TestCase):
@parameterized.expand([
["foo", "a", "a",],
["bar", "a", "b"],
["lee", "b", "b"],
])
def test_sequence(self, name, a, b):
self.assertEqual(a,b)
Hangi testleri üretecek:
test_sequence_0_foo (__main__.TestSequence) ... ok
test_sequence_1_bar (__main__.TestSequence) ... FAIL
test_sequence_2_lee (__main__.TestSequence) ... ok
======================================================================
FAIL: test_sequence_1_bar (__main__.TestSequence)
----------------------------------------------------------------------
Traceback (most recent call last):
File "/usr/local/lib/python2.7/site-packages/parameterized/parameterized.py", line 233, in <lambda>
standalone_func = lambda *a: func(*(a + p.args), **p.kwargs)
File "x.py", line 12, in test_sequence
self.assertEqual(a,b)
AssertionError: 'a' != 'b'
Tarihsel nedenlerle orijinal cevabı 2008 civarında bırakacağım):
Böyle bir şey kullanıyorum:
import unittest
l = [["foo", "a", "a",], ["bar", "a", "b"], ["lee", "b", "b"]]
class TestSequense(unittest.TestCase):
pass
def test_generator(a, b):
def test(self):
self.assertEqual(a,b)
return test
if __name__ == '__main__':
for t in l:
test_name = 'test_%s' % t[0]
test = test_generator(t[1], t[2])
setattr(TestSequense, test_name, test)
unittest.main()