Tom Hawtin'e göre
Kapanış, çevreleyen kapsamın değişkenlerine erişimle başvurulabilen (ve etrafından iletilebilen) bir kod bloğudur.
Şimdi Wikipedia'daki JavaScript kapatma örneğini, yararlı olması umuduyla Java'ya " düz " bir çeviriyle taklit etmeye çalışıyorum :
//ECMAScript
var f, g;
function foo() {
var x = 0;
f = function() { return ++x; };
g = function() { return --x; };
x = 1;
print('inside foo, call to f(): ' + f()); // "2"
}
foo();
print('call to g(): ' + g()); // "1"
print('call to f(): ' + f()); // "2"
Şimdi java kısmı: Function1, arity 1 (bir argüman) ile "Functor" arayüzüdür. Closure, işlev olarak hareket eden somut bir Functor olan Function1'i uygulayan sınıftır (int -> int). Main () yönteminde, foo'yu bir Closure nesnesi olarak somutlaştırıyorum, JavaScript örneğindeki çağrıları kopyalıyorum. IntBox sınıfı yalnızca basit bir kapsayıcıdır, 1 int dizisi gibi davranır:
int a [1] = {0}
interface Function1 {
public final IntBag value = new IntBag();
public int apply();
}
class Closure implements Function1 {
private IntBag x = value;
Function1 f;
Function1 g;
@Override
public int apply() {
// print('inside foo, call to f(): ' + f()); // "2"
// inside apply, call to f.apply()
System.out.println("inside foo, call to f.apply(): " + f.apply());
return 0;
}
public Closure() {
f = new Function1() {
@Override
public int apply() {
x.add(1);
return x.get();
}
};
g = new Function1() {
@Override
public int apply() {
x.add(-1);
return x.get();
}
};
// x = 1;
x.set(1);
}
}
public class ClosureTest {
public static void main(String[] args) {
// foo()
Closure foo = new Closure();
foo.apply();
// print('call to g(): ' + g()); // "1"
System.out.println("call to foo.g.apply(): " + foo.g.apply());
// print('call to f(): ' + f()); // "2"
System.out.println("call to foo.f.apply(): " + foo.f.apply());
}
}
Aşağıdakileri yazdırır:
inside foo, call to f.apply(): 2
call to foo.g.apply(): 1
call to foo.f.apply(): 2