Ben üç geliştirici ve bir tasarımcıdan oluşan bir ekipte çalışan bir web geliştiricisiyim. Şimdi çevik scrum yazılımı geliştirme metodolojisini kullandığımız yaklaşık beş ay oldu. Ancak bu sitede paylaşmak istediğim tuhaf bir his var.
İnsan hayatında önemli bir faktör karar verme sürecidir. Ancak, aldığınız kararlarda büyük bir fark var. Bazı kararlar sadece bir iç ya da dış gücün sonucudur, diğer kararlar tamamen sizin iradesinize dayanır ve bazı kararlar sadece aralarında bir şeydir. Karar verme konusunda ne kadar özgürlüğe sahipseniz, işiniz o kadar çok kendini yönlendirir. Bu bir kural gibi görünüyor. Çünkü hayatımızı kendimiz şekillendirme eğilimindeyiz.
Eğer arasında büyük bir fark vardır ne yapmak istediğinize karar veya ne yapacağını söylenmişti .
Hüngür önce, gibi daha bir his vardı, vb uygulanmasını öncelik, geliştirme, analiz ile ilgili idi kararlar daha fazla özgürlük olması gibi hissettim ben ne yaptığımı karar veriyorum .
Bununla birlikte, scrum metodolojisi nedeniyle, artık birçok karar ürün sahibine aittir. PBI'lara öncelik verir , yazılımın nasıl çalışması gerektiğini, bazen kullanıcı arayüzü ve işlevselliğinin nasıl uygulanacağını analiz eder. Bunun scrum metodolojisinin bir parçası olduğunu biliyorum ve bunun gelecekte ürünün daha iyi satışlara yol açabileceğini de biliyorum. Ancak şimdi bir şeyler yapmaya karar vermek yerine her zaman bir şeyler yapmamın söylendiğini hissediyorum . Şimdi bu sendrom beni işe daha pasifleştirdi.
- Daha iyi bir çözüm, yaklaşım veya teknik bulmak için daha az arama eğilimindeyim
- Sabahları eğlenceli bir iş bulmayı umarak uyanmıyorum. Aksine, yaşamak için çalışmak zorunda olduğumu hissediyorum
- İşten sonra kendi hobi projelerimde çalışmak için daha fazla açlığım var
- Artık daha yüksek teknolojik seviyelere ulaşmak için takımı zorlamayacağım
- Şimdi akşam yemeğinde veya çay saatlerinde daha fazla zaman geçiriyorum ve işe geri dönme konusunda daha az hevesliyim
- Şimdi işin daha erken bitmesi için daha fazla istekliyim, böylece eve gidebilirim
En büyük sorun, bu davranışı meslektaşlarımda da görüp teşhis etmem. Bu scrumun sonucu mu? Scrum gerçekten geliştirme ekibinin genel yazılımı oluşturmada bir parçası olmadıklarını, böylece projeye pasif hale geldiklerini hissettiriyor mu? Bu duyguyu nasıl aşabilirim?