Genellikle arka uç ve ön uç gelişime sahip hikayeler görüyorum. Örneğin, birkaç tablodan ve bazı dinamik kontrollerden oluşan büyük bir iletişim kutusunu düşünün. Birkaç hikaye yapacağız (belki her tablo için bir tane, dinamik kontrol sistemi için bir diğeri).
Geliştirme ekibi daha sonra arka uçta bir kişi ve ön uçta başka biriyle ayrılacak. Bu, arka uçtaki kişinin sadece SQL katmanının yapısı hakkında endişe etmesini kolaylaştırırken, ön uçtaki kişi yerleşim düzeni gibi şeylere odaklanır. Ön ve arka uç arasındaki ilk arabirimin kararlaştırılmasından sonra, iki geliştirici, sprintin sonuna kadar rollerini almak için dikkatlerini odaklayabilir.
Sonra kaos geliyor. Kim hangi hikayenin "sahibi"? "Devam ediyor" ne demek veya "yapılır"? Arka uç ve ön uç için iki ayrı hikaye yapmalı mıyız? Öyleyse, bu özellik temelli kullanıcı hikayeleri fikrini kırmaz mı? Sistemimiz, bu sorunların bazılarını kolaylaştıran "alt görevler" kavramına sahiptir. Ancak alt görevler ekstra bir karmaşıklık ekler. Daha iyi bir yolu var mı? Bu Scrum'u kullanmanın "kötü" bir yolu mu?
Son birkaç yıldır birkaç yerde bazı Çevik formları kullanıyorum. Henüz resmi bir eğitimim yok, lütfen yanlış terminoloji veya ideolojiyi affedin. Ben sadece sürecimizi iyileştirmenin pratik yollarını öğrenmeye çalışıyorum.