Bu soru benim kolej sınıflarımdan birinde ortaya çıktı. Profesör sadece daha açıklayıcı oldu cevabı verdi ama o kadar olsa görünüyor <b>ve <i>anlamlarını oldukça açık ve yazmaktan daha kolaydır <strong>ve <em>.

Bu etiketlerin kullanımdan kaldırıldığına dair resmi argümanlar neydi?

Geçen yaz, tüm HTML5 özelliklerini ve önceki tüm HTML özelliklerini (hatta terk edilmiş olanları bile) ve bulabildiğim tüm CSS özelliklerini ve birçok XML özelliğini okudum. Anlamsal açıdan zengin köprü metni belgelerini sevdiğim için, HTML5'teki ilgili HTML anlambiliminin arkasındaki fikri size vermeme izin verin.

HTML5'ten önce

HTML5'ten önce ive bgerçekten modası geçmişlerdi. Nedeni esasen gibi çalıştı oldu emve strongsırasıyla ancak üzerinde odaklanarak, sunum ve üzerinde semantik (kötü olan).

Gerçekten de, imetnin italik olması gerektiği anlamına geliyordu (metnin ekranda nasıl gösterilmesi gerektiği hakkında bir şeyler söyledi). Öte yandan, emmetnin vurgulanması gerektiği anlamına geliyordu (metnin anlamıyla ilgili bir şey söyledi).

Burada önemli bir teorik fark var. Kullanırsanız em, kullanıcı aracısı (= tarayıcı) metnin vurgulanması gerektiğini bilir, böylece belge ekranda görüntülenirse (veya biçimlendirme mümkün değilse tümü büyük harfle, hatta kalınsa bile) kullanıcı tercih ederse), belge kullanıcıya konuşulursa farklı telaffuz edebilir.

Vurgulamanın gerçekten anlambilim ile ilgili olduğuna dikkat edin. Örneğin, ifadeler

• Kedi benim. (= köpek değil!)
• Kedi benimdir . (= sizin değil!)

aynı anlama sahip değiliz.

Aynı fark b(kalın yazı tipi) ve strong(güçlü vurgu) için de geçerlidir.

Genel olarak dijital yazmanın ve özellikle köprü metni yazmanın genel bir ilkesi, içeriği ve stili ayırmanız gerektiğidir. Köprü metni oluşturmada bu, içeriğin HTML dosyasında olması ve stilin bir CSS dosyasında (veya bir dizi CSS dosyasında olması gerektiği) anlamına gelir. Farklı ama ilgili bir ilke, belgenin anlambilim açısından zengin olması gerektiğidir (üstbilgileri, altbilgileri, listeleri, vurguları, adresleri, gezinme alanlarını vb. İşaretleme gibi). Bunun bir takım avantajları vardır:

• Bilgisayar programlarının belgeyi yorumlaması çok daha kolaydır. Bu programlar tarayıcıları, metinden sese uygulamaları, arama motorlarını ve dijital asistanları içerir. (Örneğin, tarayıcı adresinizi adres defterinize kaydetmenize izin verebilir, yalnızca onu bulabilir ve yorumlayabilir. Ayrıca, başlıklarınızı doğru işaretlerseniz, Microsoft Word'ün sizin için bir TOC oluşturabileceğini ve otomatik olarak güncelleyebileceğini de biliyor olabilirsiniz. .)
• Stili daha sonra değiştirmek çok daha kolaydır. (860 sayfalık belgenizdeki tüm üçüncü düzey başlıklarınızın rengini değiştirmek istiyorsanız, stil sayfasındaki tek bir satırı değiştirebilirsiniz. Karışık içeriğiniz ve sunumunuz varsa, tüm belgeyi el ile taramanız gerekir. Ve muhtemelen bir ya da iki başlığı özlüyorsunuz, bu da dokümanı profesyonel görünmüyor.
• Koşullara bağlı olarak farklı stil sayfaları kullanabilirsiniz (belge ekranda mı görüntüleniyor veya kağıda mı yazdırılıyor?). Son kullanıcının stili seçmesine bile izin verebilirsin. (Web sitemde birçok alternatif stil sayfası var. IE ve FF'de, Görünüm menüsünü kullanarak bunları değiştirirsiniz.)

Yani, kısacası, ive bkullanımdan kaldırıldı çünkü sunumla ilgili HTML etiketleri vardı , bu tamamen yanlıştı.

HTML5'te

HTML5'te ive bartık kullanımdan kaldırıldı. Bunun yerine, onlara sematik anlam verilir . Yani şimdi aslında anlambilim hakkında, sunum hakkında değil.

Daha önce olduğu gibi, kullanmak emvurgu işaretlemek için: "kedi olduğunu . Mayın" Ancak iitalikleri basılı bir çalışmada kullanacağınız hemen hemen tüm diğer durumlarda kullanırsınız. Örneğin:

• iTaksonomik tanımlamaları işaretlemek için kullanıyorsunuz : " R. norvegicus'u seviyorum ."
• iÇevreleyen metne göre farklı bir dilde bir cümle işaretlemek için kullanılır : Alakart
• Sen kullanmak i": kelimenin kendisi hakkında konuşurken bir kelime işaretlemek için içki bir isim ve bir fiil hem"

classKesin kullanımı (ayrıca Google "mikro biçim" ve "mikro veriler") belirtmek için bu özelliği kullanmak da iyi bir fikirdir . Ve tabii ki, ikinci durumda, langdoğru dili belirtmek için gerçekten niteliği kullanmalısınız . (Aksi takdirde, örneğin , bir metinden konuşmaya ajan bir metni metni yanlış yönlendirebilir.)

Bir yıl önce ya da öylesine, HTML5 şartnamesi ayrıca citekitap isimlerini, filmleri, operaları, resimleri vb. İşaretlemek için kullanılması gerektiğini söyledi.

• Nymphomaniac hakkında ne düşünüyorsun ?

Son olarak, uzun zamandan beri dfn, bir metindeki bir cümlenin tanımlayıcı örneğini işaretlemek için kullanılır (matematiksel bir tanım veya bir terimin tanımı gibi):

• Bir grup , tek bir ikili işlemle donatılmış bir set X'tir, öyle ki ...

Bu nedenle, basılı kitabınızdaki birçok farklı anlam ifade edebilen italik, dört farklı HTML5 etiketiyle temsil edilir, çünkü gerçekten harikadır, çünkü daha önce ikna etmeye çalıştığım anlambilim iyidir. (Örneğin, tarayıcınızdan metindeki tüm tanımların bir listesini yapmasını isteyebilirsiniz, böylece sınavdan önce hepsini bildiğinizden emin olabilirsiniz.)

Dönerek strongve bHTML5 belirtimi strong, metnin önemli bir bölümünü işaretlemek için kullanılması gerektiğini, bir uyarı ya da bir cümlede dikkat edilmesi gereken çok önemli bir kelime gibi kullanılması gerektiğini söylüyor . Öte yandan, banahtar kelimeler gibi, metinde bulmak kolay olması gereken şeyleri işaretlemek için kullanılmalıdır. Ayrıca bliste maddelerinde (LI'ler) başlık olarak da kullanıyorum .

Doval'ın dediği gibi onlar itiraz edilmiyor. Onlar hala var ama HTML5'e önce eskiden ne çok insan farklı kullanılmalıdır.

Bu 'semantik' html ile ilgili. Nasıl görünmesi yerine, ne olduğunu tanımlamalı. Tarayıcı veya teorik olarak başka herhangi bir ekran (kör için bir okuma uygulaması) tam olarak nasıl yorumlanması gerektiğine karar verebilmelidir.

Bu, "kırmızı" gibi CSS sınıfı adlarını kullanmamanıza ve burada farklı bir renk kullanmanın ardındaki işlevsel fikri tanımlayan daha açıklayıcı sınıflar kullanmamaya benzer. Daha sonra yeşilin daha iyi olduğuna karar verebilirsiniz (ve belki koyu renkli metin yerine kırmızı renkli kullanılarak "güçlü" bir şey gösterilmelidir). Veya renk körü kullanıcı, renklerin başka yöntemlerle değiştirildiği bazı özel tarayıcı ayarlarına sahip olabilir.

Gerçek bir hikaye olduğunu bve iilk obsoleted kullanımdan kaldırıldı, lanetli ve (genel olarak konuşuyorum) Çeşitli HTML5 taslaklar “sunumsal” olarak anatematized, ama daha sonra bu etiketleri yaygın olarak kullanılan ve aynı zamanda birçok yazma programlar tarafından üretildiğini fark edildi. Basitçe onlara izin vermek yerine, elementlere izin verebilmek için ama yine de “sunum” işaretlemesi konusunda katı gibi davranmaya çalıştıkları için yeni “anlamsal” tanımlamalar geliştirdiler. Yeni tanımlar bir taslaktan diğerine değişmiştir ve belirsizdir: onları aynı şekilde anlayan ve yorumlayan iki kişiyi zor bulabilirsiniz.

Üzgünüz, referans yok. Yukarıdaki açıklama, değişiklikleri takip etme ve taslakları ve tartışmaları, genellikle satırlar arasında okumanın bir sonucudur. Açıkça nedenini anlatmıyorlar. Hala gerçek hikaye olduğunu düşünüyorum.

Sonuç: Devam et. Burada işe yarar bir şey yok. bVe iher zamanki gibi unsurlar aynı şeyi yapın: her zamanki uyarılar ile, sırasıyla, yazı tipi kalın veya italik yapmak. Tarayıcılar, arama motorları veya diğer yazılımlar üzerinde etkisi olmayan “quasischolastic” semantiğini ”değil, dikkate almanız gereken gerçek budur.

<b>Ve <i>etiketleri "cesur" ve "italik" kavramları ile başladı. Sorun, bunların bazı kullanıcı temsilcileri için tamamen anlamsız olabileceğidir. Örneğin, "italik" kör bir insan için ekran okuyucusunda nasıl bir ses çıkarır?

Bunlarla değiştirmek <strong>ve <em>tipografik kavramlara doğrudan bağlantıyı kaldırmak. Bunun yerine, kullanıcı aracısı bunları uygun görmesine rağmen yapabilir.

<b>Ve <i>kelimenin tam anlamıyla 'cesur' veya 'italik' metni gerektirdiğinde etiketler esastır.

Eğer 'bir italik HTML bir denklemi yazıyorsanız ben ' dan farklı bir anlamı vardır bir 'I' o ayrım yapabilmek önemlidir olmayan italik harflerle.

Onları, düşündüğüm <sup>veya <sub>etiketlerimle aynı şekilde düşünüyorum - böyle bir 'görünüm' etiketi kullanmadan denklemin anlamını doğru şekilde temsil edemezsiniz.

Saf yaklaşım, MathML veya TeX kullanmak olacaktır ancak tarayıcı desteği henüz mevcut değil.

HTML etiketlerinin altında yatan tasarım ilkeleri "anlamsal" olmaları gerektiğidir, yani düşük seviyeli komut yerine anlam ve amaç belirtmeleri gerekir.

Klasik test "etiketler kör için bir tarayıcıda anlamlı bir şekilde kullanılabilir".

Ses tabanlı bir tarayıcı için, italik için "i", italik konuşma yapamadığınız için oldukça işe yaramaz. Bununla birlikte, "em" etiketi, bir ses cihazının bir ifadeyi birçok yönden vurgulayabilmesi nedeniyle anlamlıdır: perdeyi yükselterek, sesi artırarak veya aksanı değiştirerek. Braille oluşturucu, boşlukları değiştirerek, boyutu değiştirerek veya titreşim ekleyerek noktaları yükselterek vurgu yapabilir.