Sıklıkla eriştiğiniz sunucuların bir listesi varsa, en kolay çözümün sadece bu kutunun oturumu için ikinci bir pencere çağırmak olduğuna inanıyorum.
İlk önce, sık kullandığınız her uzak konum için ayrı bir gnome-terminal profili oluşturun. Ardından, her profilde, terminalin düz bir kabuk yerine, o kutu için SSH oturum açma komutunu yürütmesi gerektiğini belirtin.
ssh alice@athena
Son olarak, bir profil kimliği verilen yeni bir uzak pencereden atmak için kısa bir senaryo yazın.
#!/bin/bash
if [[ $# -ne 1 ]] ; then
echo "Give me a server/profile name!"
exit 1
fi
gnome-terminal --window-with-profile=$1
exit 0
Bu stratejiyi kullanarak, her kutunun terminal penceresinin görünümünü "sonsuz" olarak değiştirebilir ve tek bir "kontrol" terminalinden başlatabilirsiniz. Örneğin, bu betiği "rlv" olarak adlandırırsak, o zaman betiği bir profil adıyla çağırarak uzak bir pencere açabiliriz.
>> rlv athena
Bir ana bilgisayar adını hiç yağlamazsanız veya o ana bilgisayar için bir profil oluşturmayı ihmal ederseniz, yerel kutuda başka bir varsayılan profil penceresi görürsünüz. Bunu önlemek için betiği kodlamanın bir yolu var, giriş bilgisini gnome-terminaline değil betiğin içine yerleştirerek:
#!/bin/bash
if [[ $# -ne 1 ]] ; then
echo "Give me a server/profile name!"
exit 1
fi
gnome-terminal --window-with-profile=$1 -e "ssh $1"
exit 0
... ancak daha sonra bu kutu için giriş kullanıcı adınızı tanımlama esnekliğini kaybedersiniz. Senaryonun bu ek özelliği okuyucuya alıştırma olarak bırakıyorum.