Aslında bu çizgi boyunca birçok şeyimiz var, 3 boyutlu filmler için hareket yakalama hemen akla geliyor. Başka bir aktörü gözlemlemede daha az bir durum olduğunu düşünürsem, bilgisayarlar zaten sahip olduğumuz görüntü tanıma yazılımı miktarı ile bunu yapmakta göreceli olarak iyidir, bunun yerine bir eylemin iyi bir sonuç olarak net, bilgisayarların tek düğümlü bir ağ sorunu olmadığı için yapamayacağı bir şeydir. Örneğin, zaten bir bilgisayarı insan dilini anlayacak şekilde programladık (muhtemelen Watson), ama Watson bile "f___" ifadesinin kötü olduğu kavramını anlamadı. (Şuna bak, komik bir yan hikaye.)
Ama asıl nokta şu ki, öğrenme algoritmaları bir anlamda gerçek öğrenme değildir, çünkü bir bilgisayarın şu anda "iyi bir sonuç" duygusu yoktur, bu nedenle bu aşamada gözlem öğrenme, "maymun görmek, maymun yapmak" anlamında çok sınırlıdır.
Belki de bu konuda şimdiye kadar okuduğum en yakın şey, bir ağdaki yangın söndürme arama kurtarma botlarıydı ve botlar alanın kaçınmak zorunda oldukları bir şey olduğunu bildiğinden biri yok edildiğinde birbirlerine yayın yapacaktı.
Aksi takdirde, gözlemsel öğrenme ile ilgili sorun olduğunu düşünüyorum. Bir kişi yumruk atmanın genellikle sizi geri çekeceğini, bir bilgisayarın eylemi iyi ya da kötü gözlemleyip izleyeceğini gözlemleyebilir.