Ekmek hidrasyonu çok değişir. Çok amaçlı (sade) un kullanan "standart" ekmek, suyun un ağırlığına (hidrasyon)% 60-65 oranına sahiptir. Ekmek, güçlü veya yüksek gluten olarak etiketlenmiş daha yüksek protein seviyesine sahip un,% 65 hidrasyon kullanma eğilimindedir. Ciabatta ve rustik ekmekler genellikle normalden daha fazla su kullanır. Ekstra su onlara ekmeğin iç kısmında (kırıntı denir) daha büyük, düzensiz delikler verir ve genellikle daha yüksek bir ekmeğe yol açar. Bu daha ıslak hamurlara genellikle fırıncının seyrinde "gevşek" hamurlar denir.
İşte Hammelman'ın ekmek pişirmesinden birkaç örnek hidrasyon:
- Baharatlı bagetler,% 66 hidrasyon, tüm ekmek unu
- Ciabatta,% 73 hidrasyon, tüm ekmek unu
- Ağrı Rustique (rustik ekmek),% 69 hidrasyon, tüm ekmek unu
- Ülke Ekmeği,% 68 hidrasyon, tüm ekmek unu
- Kavrulmuş Patates ekmeği,% 61 hidrasyon,% 85 ekmek unu /% 15 kepekli un /% 25 kavrulmuş patates
- Kepekli ekmek,% 68 hidrasyon, 50/50 tam buğday ve ekmek unu
- İrmik ekmeği,% 62 hidrasyon, 50/50 durum ve ekmek unları
Dikkat edin, eğer yetenekli bir fırıncıysa, daha yüksek su içeriğine sahip bir ekmek yapmak oldukça mümkündür. Daha ıslak ekmekler (% 70 hidrasyon ve üstü) genellikle elle yoğrulur ve mekanik bir karıştırıcı, spatula ile gerdirme ve katlama yoğurma veya otoliz gerektirir. Otoliz, maya eklemeden önce su ve unu karıştırıp oturmasına izin verir. Bu, undaki enzimlerin yükselme başlamadan önce gluten geliştirmesine izin verir ve normal yoğurmayı tamamlayabilir veya değiştirebilir.
Çift hidrasyon adı verilen başka bir yaklaşım, yoğurmadan önce suyun sadece bir kısmını eklemektir. Bu, ekmeği yoğurmak için çok ıslanmadan önce glüten yapısı geliştirmek için yoğurmanızı sağlar.
Aşırı ıslak ekmekler için bu yöntemlerin hepsi birleştirilebilir. Şu anda% 76 hidrasyonda oturan çift hidrasyonlu, mekanik olarak karıştırılmış, otolize edilmiş, havuzda kullanılan ciabatta tarifine bakıyorum.