Et hijyeni ders kitabı: Gıda üreten hayvanların ön-mortem ve ölüm-sonrası muayenesine özellikle dikkat edilerek (Edelmann ve Eichorn, 1908), sayfa 64-65, bir kedi ve tavşan arasındaki farkı belirleme ile ilgilidir:
İskeletteki aşağıdaki farklılıklar özellikle belirtilmelidir: • Öne doğru yönlendirilen lomber vertebraların tavşanda (Şekil 34), biri diğerinin geriye dönük olduğu iki uzantıda sonlanır; kedide bir noktada son bulurlar. Tavşandaki ilk üç bel omurunun gövdesi, diken şeklindeki ventral süreçleri içerir (Şekil 34 a). Tavşan kaburgaları düz ve geniştir; kedi olanlar yuvarlanır. Tavşanın kürek kemiğinde akromiyon arkaya doğru döner ve geriye doğru yönlendirilen uzun bir noktada sonlanır (Şek. 37). Yarıçap ve ulna kedide tamamen ayrılmıştır (Şekil 35); Leporides'te birleşmişlerdir (Şekil 36). Kedinin humerusunda, distal ucun ortanca kondilinde uzun bir fissür (Şekil 39). Tavşanın femuru (Şek. 41) trokanter majör alt kısmında, kedilerde bulunmayan, özel olarak daha küçük bir trokanter olan, içerir. Tibia ve fibula kedide tamamlanır (Şekil 43); tavşanda (Şekil 44) sadece üst yarıda ayrılırlar.
Kedinin karkası başı, penis kemiği ve kuyruğu tarafından hemen tanınabilir ve bu sebeplerden dolayı, eğer satışa sunulduğu takdirde, bu parçalar kesilen hayvan üzerinde her zaman çıkarılır. Tavşanlar genellikle atılan yaralara sahiptir, ancak kesilen evcil tavşanlarda bunlar doğal olarak mevcut değildir. Kedinin eti tavşan etinden daha solgundur; Kedinin yağı, bal sarısı olan tavşan yağının aksine beyazımsı görünür.
Söylediği gibi , gidip görebileceğiniz, biri diğerindeki karşılık gelen kemiğin yanındaki farklı kemikleri gösteren, böylece farkları kolayca görebileceğiniz bazı açık rakamlara sahiptir.
Anatomi konuşmuyorsan, çevirmeme izin ver. Aşağıdaki resme de bakınız.
Bu bir 1908 kitabı, gıda müfettişlerine, birisinin tavşan / tavşan olarak kedi sattığını nasıl söyleyeceğini söyleyen bir kitap. Gerçek bir tavşan için şunu söylüyorlar:
- yağ beyaz değil, hafifçe sarımsı olur;
- Omurgada vertebranın ileri sivri uçları bazen uçlarının yanında, biraz "çatal" ile biten ince bir Y şekline sahip olmalıdır;
- kaburgalar yuvarlatılmak yerine belirgin şekilde düz ve geniş olacaktır;
- ön ayak kenarına yakın omuz kanadı üzerinde küçük bir başak olacaktır;
- Kedinize veya tavşana baktığımızda, hem ön hem de arka bacaklarda, bizim kollarımızda ve bacaklarımızda olduğu gibi, bir büyük kemiğe (humerus / femur) sahip bir üst kol / baldır ve iki tane daha küçük olan bir alt kol / baldır bulunur. kemikler (yarıçap + ulna / fibia + tibia): tavşanda her ikisi de alt-alt-kemiklerin her ikisi de ön ve arka bacaklarda birbirine yakın kaynaşır, oysa kedide gözle görülür şekilde ayrı kemikler;
- dirsek üzerindeki üst kol kemiğinde (humerus) küçük bir delik olmalıdır; ve
- kalçalara bağlanan bir “top” bulunan “uyluk” kemiği tarafında, “top” un karşısındaki en büyük “topak” ın altından gelen “daha küçük” topakların altını görmelisin.
Bunları nasıl göreceksin? Kemiklere bakmak için muhtemelen etten sadece "kemikten düşme" olana kadar hayvanlardan birini sert bir şekilde tutabilirsiniz , sonra eti dikkatlice çıkarın.
Eğer catness sonuçlandırmak için bu kriterlerden herhangi kullanmadan önce emin olun size gelmiş farkı görülen iskeletlerin iki görüntü arasında üzerinde. Bazen fark oldukça zekicedir! Örneğin Stephie’nin yayınladığı görüntülerde, tavşan üzerinde "omuz bıçağı sivri uçlarını" (# 33 etiketli) çok kolay bir şekilde görebilirsiniz, ancak kedi üzerinde bulamazsınız, bu açık bir tanı kriteridir: gör o zaman şiddetle "kedi" den şüphelenirim. Benzer şekilde, kaynaşık / kaynaşmamış kemikler, kedinin inanılmaz derecede ince tibisini yanlışlıkla kaldırmazsanız ve sonra "ah, sadece bir kemiği görüyorum, kaynaşması gerekir" deyince, oldukça belirleyicidir. İkisiyle karşılaştırıncaya kadar dikkatli olun.
Flickr'dan bir resim çektim ve bu 1908 kılavuzunun aradığınızı önerdiği bazı vurgulamalar ile güncellendi:
Kaynak: 