Bunu sezgisel olarak motive edeceğim ve binom için normal yaklaşımı kabul etmekten mutluluk duyduğunuzu varsayarak, iki grubun özel durumu için nasıl ortaya çıkacağını göstereceğim.
Umarım bu neden işe yaradığına dair iyi bir fikir edinmeniz için yeterli olacaktır.
Ki-kare uyum iyiliği testinden bahsediyorsunuz. Diyelim ki grupları var ( n olarak var , ama bunu k olarak adlandırmayı tercih etme nedenim var ).knk
Bu durum için uygulanan modelde , i = 1 , 2 , sayıları . . . , K vardır multinomial .Oii=1,2,...,k
Let . Sayımlar toplam N'de koşullandırılmıştır (oldukça nadir durumlar hariç); ve her kategori için önceden belirlenmiş bazı olasılıklar kümesi vardır, p i , i = 1 , 2 , … , k , bu sayı 1'dir .N=∑ki=1OiNpi,i=1,2,…,k1
Binomda olduğu gibi, multinomlar için asimptotik normal bir yaklaşım vardır - gerçekten de, sadece belirli bir hücredeki ("bu kategoride") sayımı düşünürseniz, o zaman binom olur. Tıpkı binomda olduğu gibi, sayımların varyansları (ayrıca multinomiyaldeki kovaryansları) ve p 'nin fonksiyonlarıdır; bir varyansı ayrı olarak tahmin etmezsiniz.Np
Ei=NpiNk−1k−1Npi(1−pi)−Npipjk−1
Var(Oi)=Npi(1−pi)zi=Oi−EiEi(1−pi)√ziχ2kk−1kχ2k−1k−1
p1=pp2=1−pX=O1N−X=O2
XN(Np,Np(1−p))z=X−NpNp(1−p)√z2=(X−Np)2Np(1−p)∼χ21∼χ21
Dikkat edin
∑2i=1(Oi−Ei)2Ei=[X−Np]2Np+[(N−X)−(N−Np)]2N(1−p)=[X−Np]2Np+[X−Np]2N(1−p)=(X−Np)2[1Np+1N(1−p)]
Fakat
1Np+1N(1−p)=Np+N(1−p)Np.N(1−p)=1Np(1−p)
∑2i=1(Oi−Ei)2Ei=(X−Np)2Np(1−p)z2χ21EiEi(1−pi)
(Oi−Ei)2Ei(Oi−Ei)2Ei(1−pi)kk−1
χ2k−1k